فرشاد مومنی، استاد اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی می‌گوید: من پیش‌تر در کتاب خود تصریح کرده بودم که از برنامه‌ی تعدیل ساختاری تا امروز، مردم ایران به‌صورت نجیبانه صرفه‌جویی‌های خود را معطوف به نیازهای حیاتی مرتبط با سلامت خود کرده‌اند، به‌طوری‌که پیوسته گوشت و لبنیات کم‌تری مصرف می‌کنند و البته این مدارای نجیبانه مردم هم نمی‌تواند ابدی باشد. برای نمونه، در سال ۱۳۶۷ مصرف گوشت سالانه‌ی خانوارهای ایرانی ۱۲۲ کیلو بود، که در سال ۱۳۷۲ به ۷۸ کیلو و در سال ۱۳۹۰ به زیر ۴۰ کیلو کاهش یافته است ... ادامه»
|
