مهدی سهرابی درست متوجه شدم؟!
پس این رسم جهانی که استاد اثر شاگرد و بدزده؟

مهدی سهرابی به چه زیباست.

مهدی سهرابی سپاس‌گزارم، بسیار زیباست.

مهدی سهرابی دوست عزیز آقای ناظمی
آنچنان که یادآوری شد سخن از تاریخ آن هم 2300 سال پیش بی شک با گمانه زنی‌ها و نظریه پردازی‌های همراه است.به ‌ویژه در بررسی تاریخ پهلوی (اشکانی) باید دقت نمود که استنباط ما از تاریخ بر اساس روایاتی (داستان‌هایی) است که آنرا تاریخ نگاری به حساب آورده اند. چه بسا بسیاری از این داستانها در فاصله زمانی چند صدساله از زمان رخداد ماجرا ساخته و پرداخته شده‌(با توجه به امکان افسانه بودن)است. از این رو باید برداشتهای تاریخی این دوره را با استناد به آثار و بقایای مستند و مشهود همچنین جغرافیا و زمان رخداد آن بررسی نمود. افزون بر این برداشتهای سود جانب دارانه، قهرمان سازی‌ و ایجاد (ساخت) فرهنگ و تاریخ برای قوم نگارنده داستان را نباید فراموش کرد. در این خصوص به تصاحب ذوالقرنین تورات و قرآن (دو کارنی به احتمال "کوروش کبیر") و چسباندن آن به اسکندر تولید شده را نباید فراموش کرد.
پیرامون منبع مورد برای شما اینکه، اثبات نظریه بودن حمله اسکندر به ایران نیاز به منبع ندارد (تاریخ سراسر گمانه زنی است) از سویی مدعیان این نظریه (حمل اسکندر) هیچکدام مستنداتی از بقایای (بناها و ...) از حضور سلوکیان و اسکندر درسرزمین اصلی ایران و پیشروی آنها تا پنجاب در دست ندارند. اما برای بررسی نظریه ناممکن بودن حمله اسکندر به ایران چکیده‌ی یکی از منابع را برای آشنایی در ادامه آورده‌ام. پیروز باشید.
"""""""""""""""""""""""""""
اصلان غفارى در کتاب داستان «اسکندر و دارا» فصلى را به ناممکن بودن اقدامات اسکندر در زمانى کوتاه ۱۲ سال اختصاص داده است و مى‌گوید: ممکن نیست کسی بتواند در مدت کوتاه عمر اسکندر مقدونى این همه کار انجام دهد.
وى سپس نقل دیگرى از یاقوت حموى نویسنده معجم البلدان مى آورد که او نیز اسکندر رازیر سؤال برده است . در کتاب مذکور جلداول صفحه ۲۳۵ آمده است: «اهل سیر گفته اند کهاسکندر بن فیلفوس رومى پادشاهانى را بکشت و بر بسیارى چیره گشت و کشورهاى بیشمارىرا تا اقصاى چین فتح کرد و سد را بنا و کارهاى زیادى نموده بمرد در حالیکه عمر او۳۲سال و ۷ ماه و در این مدت دمى نیاسوده بود. مؤلف گوید: اگر این موضوع راست باشدعجیب و مخالف عادت است. آنچه به گمان من مى رسد و خدا داناتر است اینکه مدت پادشاهىاو اوج نیکبختى او این مقدار بوده وعلما آن را به حساب عمر او گذاشته اند. سیر آفاقو طى منازل به همراهى لشگریان بخصوص اگر کندى حرکت قشون و احتیاج به کسب آذوقه وعلوفه و دفاع مدافعین قلاع وشهرها در نظر گرفته شود احتیاج به زمان دارد. این محالاست که با وجود داشتن سنى کمتر از ۲۰ سال بتواند در کشور خودنظم و نسق برقرار وهیبتش در دلها جا بگیرد و لشگریان گرد او جمع آیند و سردارى و سرورى به دست آورد واینکه تجربه و عقلى به هم رساند که آن همه حکمتها یى که به او نسبت مى دهند براى اوقابل درک باشدمحتاج به زمان دراز دیگرى است. پس در چه زمانى او سیر جهان و کشورگشایى ها و ایجاد شهرها و گماشتن دست نشاندگان را انجام داده است...»
حکومت سلوکیان
مطابق تعریف یونانیان و غربیها، حکومت سلوکیه در ایران ۶۰ تا ۷۰ سال به طولانجامیده و جانشینان اسکندر در این مدت ایران را کاملاً تحت اختیار داشته اند. اکنون سؤال این است که اگر اسکندر بهسرزمین اصلى ایران وارد نشده پس چه کسانى در سالهاى ۳۲۶ ق.م تا ۲۵۰ ق.م در ایران قبل از حکومت پارتها فرمانروایىمى کرده اند؟ در پاسخ به این سؤال مى توان گفت که دو احتمال وجود دارد.
۱ـ حکومت ایران بین سالهاى ۳۲۶ ق . م تا ۲۵۰ ق. م به شکل مرکزى وجود نداشته و بهمانند قرون ۹ تا ۱۳ میلادى به شکل ملوک الطوایفى بوده است تا آنکه پارتیان (یا اشکانیان) از شمال ایرانبرخاسته و کل ایران را مجدداً به شکل یک امپراتورى شکل داده اند.
۲ـ حکومت پارتیان ۶۰۰ سال نبوده بلکه ۶۷۰ سال بوده و از همان ابتدا پس از مرگ شاههخامنشى، پارتیان قدرت را (مثلاً به فاصله چندسال) به دست گرفته اند. نباید از یاد برد که اطلاعات پیرامونپارتیان در ایران و جهان نسبتاً اندک بوده و تا همین چندى پیش تصورات نادرستى از حکومت آنها بوده است. از جمله چنانچهاصلان غفارى در کتاب خود ذکر مى کند شاعر اندیشمند ایرانى فردوسى درحالى که بخش بزرگى از شاهنامهرا به تاریخ ایران اختصاص مى دهددر باره پارتیان چنین مى گوید:
چو کوتاه شد شاخ وهم بیخشان نگوید جهاندیده تاریخشان
از آنها به جز نامنشنیده ام نه در نامه خسروان دیده‌ام
""""""""""""""""""""""""""""
منبع:(http://www.sarzaminparsian.net/thread480-2.html)

مهدی سهرابی باسپاس
می‌بایست یادآور شد که، از میان رفتن هخامنشیان به دست اسکندر تنها یک نظریه است.

مهدی سهرابی شانس ما رو مطمئنی اون خانم چیز دیگه ای نمی خواست؟

مهدی سهرابی این درسته! فراتر از چهارچوب...