با کلیک بر روی تصویر، مطلبی دیگر مرتبط با موضوع، در دسترس شما خواهد بود.
نام مقاله: آسیبشناسیِ لرزهای معابر شهری؛ مطالعهی موردی: محلهی کارمندان، کرج پدیدآورندگان: محمدمهدی عزیزی، میلاد همافر چکیده : برنامهریزی شهری با هدف کاهش آسیبپذیری، ناگزیر از شناخت چگونگی و علل آسیبپذیریِ هر یک از عناصر کالبدیِ شهر است. در این راستا، آسیبشناسی لرزهایِ شبکهی ارتباطی و بهویژه گذرها و معابر شهری، بهعنوان یکی از عناصر کالبدی شهر، از اهمیتی ویژه برخوردار است. این پژوهش تلاش دارد با بهکارگیری روشهای نوین آماریِ مرتبط و AHP و نیز بهرهگیری ازGIS ، مدلی بسطپذیر را برای تعیین آسیبپذیریِ لرزهایِ گذرهای شهری ارائه کند. برای تدقیق پیشنهادهای یادشده، محلهی کارمندان واقع در شهر کرج بهعنوان مطالعهی موردی، ارزیابی شده است. بر پایهی دستاوردها و نتایج تحلیل سلسلهمراتبی، از میان 10 معیار آسیبپذیریِ گزیده در این پژوهش، معیارهایِ جمعیتِ مرتبط با گذر، موقعیت و ویژگیهای زیرساختهای شهری و شیب گذر، از بیشترین اهمیت، و معیارهای دسترسی و کیفیتِ کفِ گذر، از کمترین اهمیت در تعیین سطح آسیبپذیری گذر برخوردارند. بررسی روابط همبستگی، نشان از همبستگی درونی میان معیارها، همپوشانی دادهها و نبود امکان تعیین حد آستانه بهصورت منفرد برای معیارها دارد. بنابراین، آسیبپذیریِ لرزهایِ گذرهای شهری، معلول یک معیار نبوده و برآیند مجموعهای از عوامل است. برای تعیین آسیبپذیری لرزهای، ضروریست از روشهایِ تحلیلیِ مبتنی بر تحلیل توأمان معیارها سود جست، که این امر نشاندهندهی مطلوبیت و کارآیی مدل ارزیابی پیشنهادیِ این پژوهش است. کلیدواژهها : برنامهریزی، کاهش آسیبپذیری، زمینلرزه، شبکهی ارتباطی، معابر و گذرهای شهری، شهر کرج.
|