چرا از زمینلرزههای بزرگ درس نمی‌گیریم!؟
■ نقدی بر نگرش جامعه‌ی فنی به زمینلرزههای بزرگ با خسارت کم در مناطق پرجمعیت ■ آسیب‌رسانی زلزله‌ها کمتر نشده، فقط تصاویر آسیب‌های سازهای از سیاه‌وسپید به دیجیتال تبدیل شده! این که چرا ما از زمینلرزههای بزرگ و کم‌خسارت در مناطق پرجمعیت درس نمی‌گیریم، پرسشی بنیادین است که کارشناسان مطرح می‌کنند و یادآور می‌شوند که اساسی‌ترین راه کاهش آسیب‌های زمینلرزههای نیرومند، بهبودبخشی و تقویت نظارت فنی واقعی بر اجرای درست ساخت‌وسازها و بازخواست جدیِ امضاکنندگان اسناد فنی ـ نظارتی هر سازه‌ی آسیب‌دیده از زمینلرزه است. دکتر شهریار سلیمانی آزاد، پژوهشگر لرزه‌ی زمین‌ساخت سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات معدنی کشور، در این باره می‌گوید: در جامعه‌ی علمی و فنی و گاه در میان برخی مسئولان اجرایی کشور پس از رخ دادن هر زمین‌لرزه‌ی آسیب‌رسان و تلخ، اغلب همایش‌هایی مبنی بر نکته‌ها و آموخته‌های زمین‌لرزه‌ی بم ایران یا قهرمان‌مرعش ترکیه یا ... برگزار شده و متخصصان رشته‌های گوناگون به بررسی جنبه‌های گوناگون آسیب‌های واردشده در این رخدادها می‌پردازند. وی می‌افزاید: در مواجهه با چنین رویدادهای طبیعی و از این رو گریزناپذیر، بدون تردید این امر اگر به شناسایی نقاط قوت و ضعف بشر بینجامد، بسیار ارزنده است به شرط آن که نتایج حاصل در طرح‌های توسعه و نیز بازسازی‌ها به کار گرفته شود. سلیمانی تاکید می‌کند: عقلانی است که بشر اندیشمند از اشتباهات پیشین خود درس بیاموزد. در ایران، جامعه فنی بر پایه داده‌های لرزه زمین‌ساختی پیشتر آموخته و آزموده، قوانین ساخت و ساز ایمن و الزامی برای سازه‌های مناطق با آسیب پذیری لرزه‌ای را فراهم کرده است. ولی با این وجود، چرا همچنان تلفات و آسیب‌های حتی زمینلرزههای متوسط چشمگیر است. در حالی که در برخی مناطق لرزه‌خیز و پرجمعیت زمین، رخداد حتی زمینلرزههای بزرگ آسیب و تلفات چندانی در پی ندارد. با کلیک بر روی تصویر، مطلبی دیگر مرتبط با موضوع، در دسترس شما خواهد بود.با کلیک بر روی تصویر، مطلبی دیگر مرتبط با موضوع، در دسترس شما خواهد بود. پژوهشگر لرزه‌زمین ساخت سازمان زمین‌شناسی راه حل اثربخش بشر هوشمند در کشورهای لرزه خیزی همچون ژاپن، برای آسیب پذیری کمتر در رویارویی با زمینلرزههای نیرومند را در حفظ فاصله ایمن از سرچشمه‌های خطر و اجرای درست طراحی‌های مقاوم و مقرون به صرفه توسط نظارت فنی متعهدانه دانست و خاطر نشان کرد: به عنوان نمونه، در کشور ژاپن جدای از واکنش‌های تندی همچون هاراگیری یا خودکشی به دلیل شکست حیثیتی برخی مسؤولان صنعت ساخت و ساز پس از تخریب سازه‌های مورد تایید آنها در زمینلرزه‌ها، با توجه به تمرکز بیشتر آسیب‌ها در سازه‌های قدیمی‌تر که بر پایه آیین‌نامه‌های اولیه طراحی و ساخته شده بودند، به بازنگری دقیق و رفع کاستی‌ها در طراحی‌های جدید پرداخته می‌شود. وی اضافه کرد: پس چرا ما به جای تمرکز بیشتر بر روی آموزه‌هایی از زمینلرزههای بزرگ و کم خسارت در مناطق پرجمعیت، در بیشتر موارد بر آموختن از آسیب‌هایمان آن هم به سبب کوتاهی در استفاده از داشته‌هایمان تاکید کنیم؟! ...سال‌هاست که رخداد زمینلرزه‌ها در مناطق تمرکز جمعیتی ما همواره با آسیب‌های سازهای و تلفات زیاد همراه بوده و هست. گواه این موضوع عکس‌های به جا مانده از این زمینلرزه‌ها در دهه‌های گذشته است که تنها تفاوت آنها پیشرفت در صنعت عکاسی است و بس. به گفته وی، عکس‌های سیاه و سفیدی که در گذر زمان، رنگی و سپس دیجیتالی شدند، ولی آسیب‌های سازهای زمینلرزههای دشت بیاض، طبس، رودبار، بم و اهر-ورزقان در مقایسه با بزرگای آنها بیشتر شد، اما کمتر نشد! سلیمانی آزاد می‌افزاید: بارها تاکید کرده‌ام که با تقویت نظارت فنی واقعی، حلقه منطقی طراحی و اجرای درست ساخت و سازهای مناسب عملی می‌شود و این موضوع می‌تواند نقشی بنیادین در بیمه ابنیه در مخاطرات زمین‌شناختی ایفا کند. مسؤولان نیز با پیگیری و بازخواست جدی از متعهدان و امضاکنندگان اسناد فنی-نظارتی هر سازه آسیب دیده از زمینلرزه، به شکلی کاملا منطقی در میان مدت نتیجه خواهند گرفت. انجام درست این کار گامی عملی برای توسعه پایدار در صنعت ساخت و ساز و نیز احقاق حق مردم به عنوان مخاطبان اصلی خواهد بود. برای دیدن تصویر در اندازه‌ای بزرگ‌تر، این‌جا را کلیک کنید.با کلیک بر روی تصویر، مطلبی دیگر مرتبط با موضوع، در دسترس شما خواهد بود.
|
