پینگپنگ رجبی و آخوندی روی میز اخلاق حرفهای
همایش «اخلاق مهندسی ساختمان» هفتهی گذشته در حالی در استان قم با حضور مسئولان عالیرتبهی وزارت راه و شهرسازی و سازمان نظام مهندسی ساختمان کشور برگزار شد که حاشیههای زیادی پیرامون آن مطرح است. مهمترین نکته قابل توجه در جریان برگزاری همایش اخلاق مهندسی ساختمان این بود که ظاهرا چهره های شاخص حاضر در این همایش، عنوان آن را فراموش کردند و بیش از آنکه به بحث اخلاق مهندسی در حرفه ساخت و ساز بپردازند، از بحث موضوع اصلی منحرف شده و به آیین نامه کنترل ساختمان پرداختند. سخنرانیِ احساسیِ رجبی و مقابلهبهمثلِ آخوندی صحبت های حاضران در همایش حاکی از آن است که علیرغم برنامه ریزی انجام شده از سوی مسئولان استان قم برای برگزاری هر چه بهتر همایش اخلاق مهندسی ساختمان، این همایش در همان ابتدای کار با سخنرانی تند رییس سازمان نظام مهندسی کشور پیرامون آیین نامه کنترل ساختمان آغاز شد و با ادامه این سخنرانی احساسی، از بحث اصلی خود منحرف شد. بعد از اینکه فرج اله رجبی به ایراد سخنرانی پرداخت، ظاهرا عباس آخوندی وزیر راه و شهرسازی هم در سخنرانی بیش از یک ساعته خود، صبوری کافی برای خروج از بحث اخلاق حرفه ای را نداشت و در بخشی از سخنان خود که مربوط به اخلاق عمومی و تخصصی و بخش دیگر مربوط به آیین نامه کنترل ساختمان بود؛ درصدد پاسخگویی به انتقادات رجبی برآمد. این عدم خویشتنداری مقامات عالی رتبه، آن هم در شرایطی که اکثریت اعضای سازمان های نظام مهندسی نسبت به آیین نامه کنترل ساختمان مخالف هستند، طبیعی است که منجر به تشدید واکنشهای هیجانی و احساسی در بین آنها شود. اما بدیهی است که اگر رییس نظام مهندسی و وزیر راه و شهرسازی با خویشتنداری، از محور اصلی یعنی همایش یعنی اخلاق حرفهای خارج نمی شدند، این واکنشها در بین اعضا تشدید نمی شد. با کلیک بر روی تصویر، مطلبی دیگر، مرتبط با موضوع در دسترس شما خواهد بود. آسیبهای محتوایی و شکلیِ همایش از سوی دیگر شروع همایش به این ترتیب موجب شد تا صحبتها و سوالات به ویژه از سوی مهندسان هم به سمت و سوی آییننامه کنترل ساختمان برود و به این ترتیب آسیب محتوایی به همایش وارد شد. اما علاوه بر آسیب محتوایی، این همایش با آسیب های برنامه ای و شکلی هم همراه بود. به این معنا که وقتی رییس نظام مهندسی و وزیر راه و شهرسازی بیش از فرصت تعیین شده به ایراد سخنرانی پرداختند، سخنران بعدی یعنی قراملکی به ناچار به ایراد سخنرانی کوتاه مدت در حد چند دقیقه می پردازد و فرصت کافی برای ارائه مطالب آماده شده را ندارد. به گزارش «صما» صرف نظر از آسیب های مذکور، مسئله مهم برداشت هایی است که حاضران در همایش از صحبت های مسئولان می کنند و طبیعی است که وقتی مسئولان شاخص در سخنرانی خود دقت و تامل لازم را درخصوص موضوع اصلی همایش یعنی اخلاق مهندسی نداشته باشند، موضوعات مطرح شده در نگاه حضار تشدید و بزرگ می شود و درنهایت سوءبرداشت های مختلفی که از این اظهارات انجام می شود، درنهایت خود همین مسئولان را تحت فشار قرار می دهد. آییننامهی کنترل ساختمان در نقطهی صفر درواقع در چنین شرایطی که مسئولان هر دو نهاد دیگری را متهم می کنند، آنچه مسلم است موضوع به یک توافق بینابینی ختم نمیشود و یا تغییر مثبتی با برگزاری این همایش ها ایجاد نمی شود. گو اینکه هیچ حرفی زده نشده و همه دوباره سر نقطه اول قرار می گیرند، بدون اینکه مسیر مثبتی در بحث آیین نامه کنترل ساختمان طی شده باشد. نکته جالب این بود که بحث آیین نامه کنترل ساختمان به قدری در این همایش باز شد که مقومی، رییس نظام مهندسی در سخنرانی خود از مظاهریان، معاون وزیر راه و شهرسازی قول برگزاری سمیناری در قم درخصوص آیین نامه کنترل ساختمان گرفت. از سوی دیگر در بحبوحه برگزاری زلزله های مکرر و پیاپی در سطح کشور طی هفته های اخیر، به یقین فرصت مغتنمی بود تا در این همایش بیش از پیش و به شکل واقعی به بحث اخلاق مهندسی و ارتقای کیفیت ساختمان ها پرداخته شود. امضافروشی، بحثِ مغفول در همایش اخلاق مهندسی حتی با توجه به آمار و ارقام متناقضی که اخیرا درباره بحث امضافروشی مطرح شد و اختلاف آمار ارائه شده از سوی وزارت راه و نظام مهندسی در بخش امضافروشی، به قدری زیاد بود که موجی از ابهام و تردید درخصوص صحت اظهارات مسئولان دو نهاد ذیربط در بین عموم ایجاد کرد؛ جای این بود که در این همایش به طور مشخص به این مبحث پرداخته شود و زوایای مختلف آن مورد بحث و تبادل نظر قرار گیرد. حتی این امکان وجود داشت که در این همایش درخصوص ایجاد یک اداره آمار و اطلاعات در وزارتخانه یا سازمان نظام مهندسی جهت برآورد دقیق تخلف امضافروشی در بین مهندسان تصمیم گیری شود، نه اینکه مباحث به سمت و سوی مباحث خارج از محورهای همایش سوق پیدا کند و بحث مهمی به نام امضافروشی که ارتباط مستقیمی با اخلاق مهندسی و حرفه ای در بخش ساخت و ساز دارد، مورد غفلت قرار گیرد. بر پایه این گزارش آنچه مسلم است، وقتی درباره مبانی و اصول اشتراک نظر وجود ندارد، درنهایت هر مسئولی و هر نهادی ساز خود را می زند و عاقبت کار هم به اینجا ختم می شود که هیچ توافق و نتیجه ای حاصل نمی شود. بدون شک همایش اخلاق مهندسی ساختمان، فرصت خوبی بود تا برداشت ها، مباحث و گفتمان های بسیار بهتری از آنچه که مطرح شد، در این همایش مطرح شود و مسئولان در صحبت های خود بیشتر به مقوله اخلاق حرفه ای و آداب مهندسی، توجه می کردند. چون واقعا در شرایطی که مسئولان هر کدام دیگری را متهم می کنند، شاید دیگر نتوان از جامعه مهندسی انتظار خاصی داشت.
|