حمیدرضا کاظمی فردوسی که به رحمت خدا رفته، خانه های زنده ها هم در این روستا دست کمی از این خرابه ندارد.

حمیدرضا کاظمی به هر حال این فریم (از فیلم) کاملا با موضوع تطابق داره

حمیدرضا کاظمی من 3 سال توی این منطقه البته 70 کیلومتر بندر جاسک که وضع خیلی اسف ناک تر از این تصاویر بود یعنی منطقه بشاگرد کار کردم.
فقط یه صحنه توی این منطقه دیدم که هیچ وقت از خاطرم نخواهد رفت. اونم وقتی بود که سیزده بدر بود و بچه ها با یه تیکه کارتن که زیر پاشون میزاشتن از یه تپه خاکی کوچیک پایین میومدن. این همه قسمت این بچه ها از تفریح سالانه بود. یه حرفی میزدن که مثه زنگ توی سر آدم صدا میکنه: با افتخار میگفتن "ما ایرانی هستیم."

حمیدرضا کاظمی یادش بخیر
انگار همین چند روز پیش بود داشتم این گزارشو مینوشتم.
دستت درد نکنه یادآوری خاطرات بود برام.

حمیدرضا کاظمی شنیده اید که آخر شاهنامه خوش است و سرانجام ایران و توران در شعرهای زیر خلاصه شده که پیش بینی آخرین سردار ایرانی (و از موبدان بزرگ) از کاوش در افلاک است و خالی از لطف نیست که بدانیم که چه بر سر نژاد ها آمده! (البته در شاهنامه)

از ایران وز ترک وز تازیان
نژادی پدید آید اندر میان
نه دهقان نه ترک و نه تازی بود
سخنها به کردار بازی بود
همه گنجها زیر دامن نهند
بمیرند و کوشش به دشمن دهند
بود دانشومند و زاهد به نام
بکوشد ازین تا که آید به کام
چنان فاش گردد غم و رنج و شور
که شادی به هنگام بهرام گور
نه جشن ونه رامش نه کوشش نه کام
همه چارهٔ ورزش و ساز دام
پدر با پسر کین سیم آورد
خورش کشک و پوشش گلیم آورد
زیان کسان از پی سود خویش
بجویند و دین اندر آرند پیش
نباشد بهار و زمستان پدید
نیارند هنگام رامش نبید
چو بسیار ازین داستان بگذرد
کسی سوی آزادگی ننگرد
بریزند خون ازپی خواسته
شود روزگار مهان کاسته
دل من پر از خون شد و روی زرد
دهن خشک و لبها شده لاژورد
مرا کاشکی این خرد نیستی
گر اندیشه نیک و بد نیستی

حمیدرضا کاظمی کاش میشد 140 سال آینده رو هم دید
:)

حمیدرضا کاظمی دل هر ذره را که بشکافی
آفتابیش در میان بینی

حمیدرضا کاظمی سپاس

حمیدرضا کاظمی املت و پیازش از همه بهتره
:)

حمیدرضا کاظمی سپاس