امیر یاشار فیلا
من از چند و چون و کارکردِ آراء موافق و مخالف در این سایت چندان اطلاعی ندارم؛ اما مفهوم رأی مخالفی را که یکی از دوستان به هشدار دلسوزانه‌ی من داده‌اند، متوجه نمی‌شوم.
من بنا به گفته‌ی یکی از همکارانم که چندتا از فایل‌های این کتاب‌های آوایی را دانلود کرده‌اند و گویا دو ـ سه مورد فایل ویروسی دریافت کرده‌اند، به کاربران این وبگاه توصیه کردم پیش از دانلود، اقدامات احتیاطی و پیشگیرانه را مد نظر قرار دهند. بنابراین، دوستی که به این چند سطر من رأی مخالف داده‌اند، قاعدتاً یا همه‌ی فایل‌های سایت فوق‌الذکر را دانلود کرده‌اند و از ویروس نداشتن‌شان مطمئن‌اند، که چنین چیزی دور از ذهن به نظر می‌رسد؛ و یا با در پیش گرفتنِ اقدامات احتیاطی و پیشگیرانه از سوی کاربران مخالف هستند، که منطقی به نظر نمی رسد.
با این اوصاف، آیا می‌توانم از آن دوست گرامی خواهش کنم که خودشان توضیح بدهند بر چه اساس و با چه نیتی آن رأی مخالف را داده‌اند؟
با سپاس پیشاپیش.

امیر یاشار فیلا با تشکر، اصل این مطلب چندین سال پیش (هنگامی که من دانش‌آموز بودم) در یکی از شماره‌های ماهنامه‌ی «دانشمند» به چاپ رسیده بود.

امیر یاشار فیلا جناب آقای مهندس افقری، سلام.
من هم بابت زحمات و تلاش‌های بی‌وقفه‌تان از جناب‌عالی سپاسگزارم.
حق با شماست؛ من هم به هنگام ارسال مطلب، لحظه‌ای دچار این تردید شدم که با توجه به قالب نوشتار و ساختار پرسش‌وپاسخیِ آن، بهتر است در بخش گزارش‌ها قرار داده شود یا در بخش مقالات؟ اما با توجه به این که مضمون این گفت‌وشنود برخلاف گزارش‌های معمول، بیش‌از آن که ماهیتی خبری و گزارش‌گونه داشته باشد، دارای ماهیتی تخصصی و دربردارنده‌ی مباحث و داده‌هایی کاملاً فنی و بدون تاریخ مصرف در زمینه‌ی بخشی از معماری معاصر است، آن را به لحاظ کاربردی به قالب "مقاله" نزدیک‌تر دیدم. از این رو، اگر اجازه بفرمایید، این بار استثنائاً این گفت‌وشنود در همین بخش مقالات بماند؛ به‌ویژه که بخش‌های بعدیِ مجموعه‌ی «نگاهی به روند معماری معاصر ایران» در قالب مقاله‌ ارائه خواهند شد.
برای رونق بخشیدن به بخش گزارش‌های سایت هم پیشنهادهایی دارم و با همکارانم در گروه رسانه‌ای کوچکی که از حدود چهار سال پیش تشکیل داده‌ایم، اقداماتی تدارک دیده‌ایم که به یاری پروردگار به زودی درباره‌ی آن‌ها با مدیریت محترم سایت گفت‌وگو خواهم کرد.
درباره‌ی منبع این گفت‌وشنود و فرآیند بازنگاری و ویراستاریِ آن هم در پی‌نوشت (پایان مطلب) توضیحاتی داده‌ام که امیدوارم راه‌گشا باشد.
سپاس دیگربار از شما، آقای مهندس یزدیان و همه‌ی دوستانی که با تشویق‌هایشان دلگرممان می‌کنند.

امیر یاشار فیلا
با تشکر ؛ لازم است به آگاهی اعضای محترم سایت برسانم : به گفته‌ی یکی از همکاران که شمار زیادی از این فایل‌های آوایی را دانلود کرده است، گویا متأسفانه بعضی از فایل‌ها ویروس دارند و باعث آلودگی رایانه‌ی کاربر می‌شوند.
دوستداران و کاربران پیش از دانلود بهتر است اقدامات احتیاطی و پیشگیرانه را به انجام برسانند.

امیر یاشار فیلا جناب آقای مهندس مهیاری
از این که با وسواس و گزیده‌خویی در نت جست‌وجو می‌کنید تا مطالب و آیتم‌های جذاب و کارآمد بیابید و اعضای این انجمن مجازی را بهره‌مند گردانید، به سهم و نوبه‌ی خودم از شما سپاسگزارم.
پاینده و تندرست باشید.

امیر یاشار فیلا جناب آقای مهندس جمشیدیان، سرور ارجمند
به خاطر ابراز لطف همیشگی و دعای خیرتان از جناب‌عالی سپاسگزارم.
بابت این روزنوشت چشمنواز و شورانگیز هم به حضورتان "دست مریزاد" می‌گویم.
پاینده باشید.

امیر یاشار فیلا ببخشید، مگه برج میلاد چند وقت پیش افتتاح نشد؟
این نوشته مال چه زمانیه که میگه "در حالی که حدود صد روز به افتتاح این برج مخابراتی باقی مانده است..." !؟

امیر یاشار فیلا

یک نان به دو روز اگر بوَد حاصل مرد / وز کوزه‌شکسته‌ای دمی آبی سرد
مأمورِ کم از خودی چرا باید بود؟ / یا خدمت چون خودی چرا باید کرد!؟
(خیام فرزانه)

گره ز دل بگشا وز سپهر یاد مکن / که فکر هیچ مهندس چنین گره نگشاد
(حافظ شـیرازی)

فکرشو نکن دوست عزیز ؛ گره ز دل بگشا ...

امیر یاشار فیلا
شمایلی که در اوصاف حُسن ترکیبش / مجال نطق نماند زبان گویا را (سعدی شیرین‌گفتار)

سپاس که ما را در تماشای این چشم‌اندازهای روح‌نواز سهیم کردید.
فقط لازم است برای آگاهی دوستان، نکته‌ای را یادآور شوم :
عکسی که با نام " Niasar - Isfahan , Iran " در این مجموعه آورده شده، مربوط به مادی نیاصرم در بخش مرکزیِ شهر اصفهان (تقریباً به‌موازات زاینده‌رود) است و ربطی به شهر نیاسر یا آبشار نیاسر (در استان اصفهان، بخش نیاسر شهرستان کاشان) ندارد.
به احتمال فراوان، نزدیکیِ آواییِ نام این دو جا باعث بروز این اشتباه شده است.

امیر یاشار فیلا
ز گیتی همی پند مـادر نیوش / به بد تیز مشتاب و چندین مکوش

(فردوسی پاکزاد)

ای مـادر عزیز که جانم فدای تو / قربان مهربانی و لطف و صفای تو
مهرت برون نمی‌رود از سینه‌ام که هست، / این سینه خانه‌ی تو وُ این دل سرای تو

(زنده‌یاد پروین اعتصامی)

من تمام زندگی خود را مدیون دو زن هستم؛ مـادرم و همسرم.

(شادروان پرفسور محمود حسابی)