با کلیک بر روی تصویر، مطلبی دیگر، مرتبط با موضوع در دسترس شما خواهد بود.
نام مقاله : مدلسازی رشد شهری با بهکارگیریِ تصویرهای ماهوارهایِ میانگینمقیاس و مبتنی بر روش خودکارههای سلولی (مطالعهی موردی: شهر تهران) پدیدآورندگان : امیرحسین کاظم ، فرهاد حسینعلی ، علیاصغر آلشیخ انتشاریافته در : فصلنامهی علمی ـ پژوهشی «اطلاعات جغرافیایی (سپهر)» (شمارهی ۹۴، تابستان ۱۳۹۴) شمار صفحهها : ۱۴ فرمت : PDF اندازهی فایل : ۱.۱۹ مگابایت چکیده : مدلسازی رشد شهری و تغییرهای انجامگرفته در کاربری زمینها، بخشی جداییناپذیر از برنامهریزی برای توسعهی پایدارند. این پژوهش نیز در نظر دارد رشد و توسعهی شهری را برای کلانشهر تهران از بعد زمانی و توزیع مکانی، مدلسازی کند. بدینمنظور، نخست با بهرهگیری از تصویرهای سری زمانی ماهوارهی لندست، نقشههای کاربری اراضی برای سالهای ۱۹۸۸، ۲۰۰۲ و ۲۰۱۳ با رویکرد شیءپایه دستهبندی شدند. در گام بعدی با بهرهگیری از مدل رگرسیون لجستیک، میزان تأثیر متغیرهای مستقل در زمینهی گسترش شهری، دربردارندهی چهارده متغیر در قالب دو گروه متغیرهای محیطی ـ طبیعی و اجتماعی ـ اقتصادی در دورهی ۱۹۸۸ تا ۲۰۰۲، بهصورت ضریب در معادله رگرسیون محاسبه شد و نقشهی پتانسیل گسترش شهری تولید گردید. ارزیابی کارکرد رگرسیون لجستیک با بهرهگیری از دو شاخصPseudo R۲ و ROC با مقادیر بهترتیب ۳۲/۰ و ۸۹/۰ نشانگر برازش خوب رگرسیون و قابلیت تشریحی مناسب آن بود. در ادامه، مساحت تغییرات برای سال مورد انتظار با استفاده از تحلیل زنجیرهی مارکوف بهصورت کمی پیشبینی شد. سرانجام با بهرهگیری از خروجیهای دو مدل رگرسیون لجستیک و تحلیل زنجیرهی مارکوف، و با بهکارگیریِ مدل خودکارههای سلولی، رشد شهری برای سال ۲۰۱۳ مدلسازی شد، که سنجش آن با تصویر دستهبندیشدهی سال ۲۰۱۳ نشان میدهد مدل مورد استفاده با دقت نسبی برآورد مساحت۹۳/۰ و ضریب کاپای ۸۷/۰، یک مدل موفق بوده است. بر این اساس، از همین مدل برای برآورد رشد شهری در سال ۲۰۲۵ استفاده گردید و برای این کار از تصویرهای سالهای ۲۰۰۲ و ۲۰۱۳ بهرهگیری شد. کلیدواژهها : مدلسازی رشد شهری، خودکارههای سلولی، دستهبندیِ شیءپایه، تهران.
|