نام مقاله: تأثیر الیاف پلیمری و مقاومت بتن بر میزان ترکخوردگی ناشی از جمعشدگی (آبرفتگی) پلاستیک در دالهای بتنی
پدیدآورندگان: حسن ساقی، حسن دلبری انتشاریافته در: دوفصلنامهی علمی ـ پژوهشی «تحقیقات بتن»، دورهی ۸، شمارهی ۲، زمستان ۱۳۹۴. چکیده : زمانی که بتن رطوبت خود را از دست می دهد، دچار جمع شدگی و کاهش حجم شده و در نهایت باعث ایجاد ترک و افزایش تغییر شکل در بتن می شود. در صورتی که عضو بتن مسلح مقید باشد، کرنش های ناشی از جمع شدگی بتن باعث ترک خوردگی عضو شده و باعث افزایش تغییر شکل های عضو با زمان می شود. این پدیده به دلیل تبخیر سریع آب در هنگام بتن ریزی، بر اثر وزش باد و افزایش دما اتفاق می افتد. ترک ها، یکی از دلایل اصلی در کاهش مقاومت و دوام بتن است. لذا در این تحقیق، با استفاده از یک نوع الیاف پلیمری، اثر استفاده از آن ها با نسبت های حجمی مختلف بر کاهش ترک خوردگی ناشی از آبرفتگی پلاستیک در دال های بتنی مورد ارزیابی قرار گرفت. آزمایش های جمع شدگی پلاستیک در یک گرمخانه و با استفاده از قالب هایی که برای این منظور طراحی شده انجام گرفت. پارامترهای مورد مطالعه در این تحقیق، درصد حجم الیاف به حجم بتن و مقاومت بتن است. در نهایت، تأثیر مقدار الیاف پلیمری بر میزان ترک خوردگی ناشی از جمع شدگی پلاستیک بتن مورد بررسی و بحث قرار گرفت. کلیدواژهها : الیاف پلیمری، بتن الیافی، آبرفتگی پلاستیک، ترکخوردگی، نسبت الیاف.
|