امیر یاشار فیلا

گردش رصدی ، هم‌زمان با بارش شهابی برساووشی ، بیست‌ودوم مرداد امسال

بارش شهابی برساووشی یکی از مهم‌ترین بارش‌های شهابی سال است. اوج این بارش شهابی، ۲۲ مرداد ۱۳۹۴ ساعت ۲۳:۰۹ و با نرخ ساعتی سرسویی (ZHR) نزدیک به ۱۰۰ شهاب رخ می‌دهد. ماه‌نامه‌ی «نجوم» به همین بهانه گشت رصدی برگزار می‌کند. در گشت رصدیِ ماه‌نامه‌ی «نجوم» می‌توانید نظاره‌گر زیبایی‌های آسمان شب باشید و آگاهی‌های بیش‌تری درباره‌ی آن به دست آورید.

این گشت در روستای «قلعه‌بالا» در پارک ملی توران برگزار می‌شود. این روستا در خاوری‌ترین منطقه‌ی استان سمنان و ۲۵۰ کیلومتریِ جنوب‌شرق شهرستان شاهرود، در مجاورت استان خراسان است. رنگ زمینه‌ی آسمان شب در این منطقه به سیاهی قیر است و به باور بسیاری از اخترشناسان آماتور، یکی از تاریک‌ترین آسمان‌های ایران را می‌توان در این منطقه دید.

آگاهی‌های بیش‌تر درباره‌ی این گردش رصدی

امیر یاشار فیلا

با پوزش‌خواهی از کاربران ارجمند وبگاه «من، تو و صنعت ساختمان» بابت کار نکردنِ لینکِ عناوین مطالب شماره‌ی 213 «پیام ساختمان»، این لینک‌ها در این نشانی در دست‌رس دوست‌داران هستند:

http://www.payampress.com/site/archive.aspx

 

همچنین، به آگاهی می‌رسانم : شماره‌ی 214 این نشریه نیز امروز منتشر شده است، و در این نشانی در دست‌رس دوست‌داران است: payampress /214

امیر یاشار فیلا
سپاس.

امیر یاشار فیلا
سپاس.

امیر یاشار فیلا
زنده باشید آقای مهندس شیربان عزیز.
لطف و قدرشناسیِ دلگرمی‌بخش جناب‌عالی را ارج می‌نهم.

 ! Huge Thanks

امیر یاشار فیلا
این تابستان، خبرهای داغ علمی تمامی ندارند
موجی از هیجان نزد دانشمندان و اخترشناسان، در پی یافته‌ی تازه‌ی تلسکوپ کپلر


ناسا ساعاتی پیش اعلام کرد تلسکوپ فضایی کپلر سیاره‌ای همانند زمین در منطقه‌‌ای سکونت‌پذیر یافته است. این سیاره را که «کپلر 452 ـ بی» (Kepler-452b) نام گرفته، «جان جنکینس» از اداره‌ی ملی هوانوردی و فضایی ایالات متحده، «پسرعموی بزرگ‌تر و مسن‌تر زمین» خوانده، و گفته می‌شود‌ نخستین سیاره‌ای‌ست که می‌توان آن را «سکونت‌پذیر برای انسان» خواند. زیرا توانایی نگه‌داری آب بر روی خودش را دارد.

سیاره‌ی «کپلر 452 ـ بی» تقریباً ۶۰درصد بزرگ‌تر از زمین است و در واقع در دسته‌ی سیاره‌های اَبَرزمین‌ قرار می‌گیرد. البته دانشمندان هنوز جرم و ترکیبات آن را تشخیص نداده‌اند، اما بررسی‌ها نشان می‌دهد که سیاره‌ای به این اندازه، به‌احتمال بسیار زیاد سنگی است. با این که این سیاره‌ از زمین بزرگ‌تر است، دوره‌ی مداری آن 385 روز، یعنی تنها 5درصد طولانی‌تر از دوره‌ی گردش زمین به دور خورشید است. منظومه‌ی «کپلر 452» در فاصله‌ی 1400 سال نوری از ما در صورت فلکی قو (ماکیان) قرار دارد. 

 

 

 

ستاره‌ی این منظومه (یا همان خورشیدی که به گرد آن می‌گردد) شش‌میلیاردساله (۱/۵میلیارد سال پیرتر از خورشید ما) با دمایی همانند دمای خورشید، اندکی درخشان‌تر و قطر آن ۱۰ درصد از قطر خورشید بزرگ‌تر است. دانشمندان به این سیاره به چشم عموزاده‌ی زمین می‌نگرند؛ عموزاده‌ای بزرگ‌تر و پیرتر که فرصتِ زاده شدنِ زندگی در آن فراهم بوده است. البته برای تأیید یافته‌های تازه‌ی تلسکوپ فضایی کپلر، اکنون دانشمندان رو به رصدخانه‌های زمینی آورده‌اند؛ رصدخانه‌هایی همچون: «استن مک‌دونالدِ» دانشگاه تکزاس، «فِرِد لورنس ویپل» در آریزونا و رصدخانه‌ی «کِک» در هاوایی.  

از میان یافته‌های تلسکوپ کپلر، ۴۶۹۶ سیاره‌ی احتمالی وجود دارند که هنوز سیاره بودن‌شان تأیید نشده است. ۱۲تا از این سیاره‌های تازه قطری یک تا دو برابر زمین دارند و در منطقه‌ی سکونت‌پذیر گرد ستاره‌شان می‌گردند، و 9 تای آن‌ها ستاره‌هایی همانند خورشید از لحاظ اندازه و دما دارند. 

«جنکینس» می‌افزاید: «به دو دلیل نباید انتظار داشته باشیم که بشر بخواهد یا بتواند در آینده‌ای نزدیک به «کپلر 452 ـ بی» نقل‌مکان کند؛ نخست این که این سیاره ۶۰درصد بزرگ‌تر از زمین است، و به همین خاطر گرانش آن به‌مراتب نیرومندتر از گرانش سیاره‌ی مادری و خانه‌ی کنونی‌مان است، و راه رفتن و بودن بر رویش بسیار دشوارتر خواهد بود. دلیل دوم هم این است که با سیاره‌ی نویافته ۱۴۰۰ سال نوری فاصله داریم؛ یعنی حتا اگر روزی توانایی آن را بیابیم که با سرعت نور جابه‌جا شویم، فضانوردان‌مان برای رسیدن به این جهان تازه بیش از یک هزاره در راه خواهند بود.»

از همه‌ی این‌ها که بگذریم، اهمیت این یافته‌ی تازه در این است که بار دیگر امید به یافتن زیستِ فرازمینی (البته نه الزاماً "هوشمند") را زنده کرده است.

در نگاره‌ی زیر، منظومه‌ی خورشیدی در سنجش با منظومه‌های «کپلر 186» و «کپلر 452» به تصویر کشیده شده، و همان‌گونه که دیده می‌شود، منظومه‌ی «کپلر 186» بسیار کوچک است و سراسر آن در مدار سیاره‌ی تیر جا می‌گیرد.

 

امیر یاشار فیلا

کارکنانِ فضاپیمای سایوز به ایستگاه فضایی جهانی رسیدند

سه فضانورد سوار بر فضاپیمای سایوز روسیه پس از دو ماه تأخیر ناشی از ناکامی موشک‌های روسی، روز گذشته سرانجام به سوس ایستگاه فضایی جهانی اوج گرفتند و پس از نزدیک به شش ساعت به آن پیوستند.

این فضاپیما ساعت 1:32 بامداد روز پنج‌شنبه از پایگاه فضایی بایکونور قزاقستان به فضا اوج گرفت و پس از نزدیک به شش ساعت به ایستگاه رسید. این فضاپیما حامل فضانورد امریکایی، «کجل لیندگرن»، «کیمیا یو»ی ژاپنی و «اولگ کونونکو»ی روسی بود. با رسیدنِ فضاپیما به ایستگاه، دانشمندان روسیِ دست‌اندرکار این اوج‌گیری، نفسی به‌آسودگی کشیدند و آژانس فضایی روسیه اعلام کرد بخش سوم این موشک به‌موقع از آن جدا شده و حال رهسپاران هم خوب است.

فضانوردان، روز گذشته ساعت 2:45 به وقت گرینویچ (7:15 به وقت تهران) به ایستگاه جهانی و ساکنانِ آن ملحق شدند.

متن کامل خبر

امیر یاشار فیلا

تولد ، تولد ، تولدت مبارک!  

امروز نخستین روز از دومین ماه تابستان، زادروز استاد انوشیروان روحانی است؛ آهنگ‌ساز و پیانونوازی که امروز هفتادوشش‌ساله شد، اما بیش از ۶۰ سال است که بزرگ‌ترهای ما و خودمان با ساخته‌های او و با آن پیانونوازیِ پرشور وی زندگی کرده‌ایم.

انوشیروان ـ یا آن‌گونه که دوستان و همکارانش می‌گویند: انوش ـ برادر بزرگ شهداد، اردشیر و شهریار روحانی، در یکم مرداد سال ۱۳۱۸ خورشیدی در رشت دیده به جهان گشود. پدرش، رضا روحانی مؤید، مهندسی بود که هم خوب ویلن می‌نواخت و هم شاعر بود و انوشیروان نخستین درس‌ها را از پدر آموخت. (قابل‌توجه همکارانی که گمان می‌کنند مهندس بودن یعنی بریدن از هنر و فرهنگ و موسیقی و ادبیات و سینما و عواطف و احساسات!)

او چنان هوش و نبوغی در موسیقی داشت که وقتی تنها ۶ سال داشت، نخستین آهنگش را ساخت؛ آهنگی که خودش آن را «اولین تانگو» نامید و پدرش بر روی این آهنگ شعری سرود. پدر که از نبوغ شگفت‌آور انوشیروان آگاه بود، انوشیروان رادر‌‌ همان کودکی برای آموختن بیش‌تر موسیقی و پیانونوازیِ ایرانی، به شاگردیِ استاد بزرگ پیانوی ایران، زنده‌یاد جواد معروفی فرستاد.

انوشیروان ۹ سال بیش‌تر نداشت که پیانونوازیِ او از رادیوی ملی ایران پخش شد و از آن هنگام، یعنی از سال ۱۳۲۷ تا کنون، ایرانی‌ها و بعد‌ها سراسر جهان شاهد هنرنمایی او بوده‌اند. او آموختن موسیقی را در هنرستان موسیقی و زیر نظر پیشگامان و بزرگان موسیقی ایرانی، استادان روح‌الله خالقی و جواد معروفی پی گرفت.

 



انوش روحانی از سال ۱۳۳۷، همکاری رسمی و بلندمدت خود را با رادیوی ملی ایران آغاز کرد و تا سال ۱۳۵۷، نزدیک به ۵۰۰ آهنگ ساخت، که از میان آن‌ها شمار فراوانی موسیقی ترانه برای به‌ترین خوانندگانِ دوران طلایی موسیقی ایران را می‌توان نام برد.
از آخرین آثار استاد انوشیروان روحانی می‌توان به آهنگ «Maybe I Maybe You» از آلبوم «Unbreakable» گروه «اسکورپینز» اشاره کرد، که حاصل همکاری روحانی با این گروه در اواخر سال ۲۰۰۰ است. قطعه‌ی یادشده در سال ۲۰۰۳ در واپسین اجرای این گروه نام‌آور در «راک‌هال» آلمان اجرا شد، که باعث شد این گروه یک قطعه‌ی دیگر را هم در آلبوم تازه‌ی خود به استاد روحانی سفارش دهند. نکته‌ی جالب‌توجه در این قطعه، بهره‌گیری از تم‌های ایرانی است. این قطعه به هنگام انتشارش، در جدول TOP20 یکی از جداول معتبر، در رده‌ی نهم قطعات موسیقی جهان قرار گرفت.

برای آگاهی از دیگر کارهای جهانی استاد انوشیروان روحانی و خواندنِ خاطره‌ای از شادروان پرویز خطیبی، ترانه‌سرای ترانه‌ی «تولدت مبارک»، سری به این‌جا بزنید.

امیر یاشار فیلا

محمودخان اسکندری، استاد بزرگ آوازهای مقامی شاهنامه درگذشت

 استاد محمودخان اسکندری کشکولی، از هنرمندان بزرگِ مقام‌های آوازیِ شاهنامه‌خوانی و نی‌لبک قشقایی، نیمروز چهارشنبه، ۳۱ تیرماه به‌علت نارسایی ریوی چشم از جهان فروبست. او که به سال 1307 خورشیدی زاده شده بود، شاهنامه‌خوانی را از استاد لشگری و اسفندیاری (اهل دشتستان) و محمدقلی خورشیدی آموخت. او با استادانی همچون حبیب‌خان گرگین‌پور، استاد نکیسا و تهمورث‌خان کشکولی همکاری کرد و در بسیاری از جشنواره‌ها و کنسرت‌ها، مانند برنامه‌ی یادمان استادان موسیقی قشقایی برای عاشیق‌اسماعیل در تالار رودکی حضور یافت ...

متن کامل خبر

امیر یاشار فیلا

محمودخان اسکندری، استاد بزرگ آوازهای مقامی شاهنامه درگذشت

استاد محمودخان اسکندری کشکولی، از هنرمندان بزرگِ مقام‌های آوازیِ شاهنامه‌خوانی و نی‌لبک قشقایی، نیمروز چهارشنبه، ۳۱ تیرماه به‌علت نارسایی ریوی چشم از جهان فروبست. او که به سال 1307 خورشیدی زاده شده بود، شاهنامه‌خوانی را از استاد لشگری و اسفندیاری (اهل دشتستان) و محمدقلی خورشیدی آموخت. او با استادانی همچون حبیب‌خان گرگین‌پور، استاد نکیسا و تهمورث‌خان کشکولی همکاری کرد و در بسیاری از جشنواره‌ها و کنسرت‌ها، مانند برنامه‌ی یادمان استادان موسیقی قشقایی برای عاشیق‌اسماعیل در تالار رودکی حضور یافت ...

متن کامل خبر