بیانیه‌ی ۱۰محوری گروه دیدبان تهران درباره‌ی حادثه‌ی «پلاسکو»
■ مسئولان شهری در انجام وظایف، اندیشمندانه عمل کنند گروه دیدبان تهران بیانیه‌ی گروه را در رابطه با حادثه‌ی ساختمان «پلاسکو» در ۱۰ بند با پرسش از مدیریت شهری، شهرداری و وزارت کار و اموراجتماعی، صادر و این پرسش را مطرح کرد: چه کسی و یا کسانی پاسخ‌گوی این فاجعه‌ی تلخ و مواردی مشابه آن در گذشته هستند؟. به گزارش خبرنگار پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی، گروه دیده‌بان تهران متشکل از احمد سعیدنیا، گیتی اعتماد، محمد مزینانی، فریدون گازرانی، مهندس پورجوهری و عمادی، بیانیه خود را در ۱۰ محور ، با پرسش‌های بنیادینی درباره علل حادثه ساختمان پلاسکو و نظارت بر ساخت و سازها، و همچنین، چالش‌های مدیریت شهری و شهرداری و در یک بند، پرسش از وزارت کار و امور اجتماعی، صادر کرد. در بیانیه گروه دیده‌بان‌تهران آمده است: بدون‌شک جامعه حرفه‌ای شهرسازی و معماری ایران، همچون سایر شهروندان، گروه‌های رسمی دولتی و خصوصی در کشور از اتفاق و حادثه فروریختن ساختمان پلاسکو متاثر و اندوهگین است. گروه دیده‌بان تهران متشکل از سه نهاد انجمن صنفی مهندسان مشاور معمار و شهرساز، جامعه مهندسان مشاور و جامعه مهندسان شهرساز، ضمن اعلام تسلیت به مردم ایران، به عنوان گروه رسمی از جامعه حرفه‌ای مهندسی کشور (شهرسازان و معماران) در بررسی این حادثه تلخ از منظر فنی و تخصصی، ضمن اعلام مواردی با صدور این بیانیه، به دنبال کاوشگری و دریافت پاسخ سوالاتی به شرح زیر است: ۱. آیا مدیریت‌شهری، شهرداری در امر ساخت و ساز، در زمان توصیه به انبوه‌سازی و صدور مجوزهای ساختمان، به ویژه بلندمرتبه سازی بر تناسب امکانات و وسایل ایمنی و حفاظتی نظارت دارند؟ ۲. مدیریت کلانشهر تهران از گذشته تا کنون، چه اقدامات و تمهیداتی در بحران‌های شهری، نظارت و کنترل بر آسیب‌های شهری و مسائل فنی ساختمان در حین اجرا و بعد از آن در فواصل زمانی به ویژه ساختمان‌سازی بلندمرتبه انجام داده است؟ ۳. مدیریت خدمات‌شهری (آتش‌نشانی) قبل از هر حادثه‌ای در کنترل و پایش احداث ساختمان‌های بلندمرتبه چه ضوابط و مقررات و آیین‌نامه‌هایی داشته و اینکه آیا بر ضوابط فنی، قانونی و تجهیز ساختمان‌ها بر موضوع امکانات اطفاء حریق و... نظارت داشته و دارد؟ ۴. آیا مدیریت‌شهری کلانشهر تهران به تخلف بزرگی تحت‌عنوان تغییر کاربری یا تغییر عملکرد و فعالیت تجاری- اداری ساختمان پلاسکو به کارگاهی فکر کرده بود؟ و آیا در راستای این تغییر کاربری (اعم از رسمی و غیررسمی) و عدم اعمال اقدامات پیشگیرانه، پاسخ قانع‌کننده‌ای دارد؟ ۵. آیا شورای اسلامی شهر تهران، به عنوان یک شورای نظارتی بر عملکردهای شهرداری تهران در تغییر کاربری‌ها، ساخت و اجرای ساختمان‌های بلندمرتبه، مجموعه‌های تجاری- اداری و لحاظ نمودن ایمنی، فنی و تخصصی، نظارت و پایش داشته است؟ یا صرفا ناظر بر افتتاح و بازدید هستند و اینکه آیا واقعا تخصص و دانشی در این گونه مسائل فنی و تخصصی دارند؟ ۶. آیا وزارت کار و امور اجتماعی به عنوان یکی از متولیان و مسئولان فعالیت های صنفی و امور پرسنلی، کارگری و کارفرمایی، در موضوع تغییر کاربری یا استفاده از ساختمان تجاری- اداری به صورت کارگاهی و حضور تولیدکنندگان پوشاک و... و. ، مسائل ایمنی، جانی و مالی کارگران و بیمه شدگان در حین بازدیدها و موضوعیت بیمه و... و. قبل از حادثه اقدامی پیشگیرانه داشته است؟ ۷. آیا مدیریت شهری و ستاد بحران تهران در خصوص تناسب بین جمعیت و فعالیت در ساختمان‌های بلندمرتبه، موضوع تاب‌آوری، مسائل امداد و نجات و... و. طرح و برنامه ای داشته و دارند؟ ۸. در کلانشهر تهران، مسئولیت نگهداری ساختمان‌های بلندمرتبه و مجموعه های خاص و ویژه با چه سازمان و ارگانی است؟ بدون‌شک با بیان این سوالات و پیگیری و کاوش در پاسخ آن‌ها، سوالی مهمتر به ذهن می‌رسد که واقعاً : ۹. مسئول این فاجعه کیست؟ چه کسی و یا کسانی مسئول جوابگویی به این فاجعه تلخ و مواردی مشابه آن درگذشته هستند؟ ۱۰. مدیریت شهری، شهرداری تهران، نحوه تعامل، ابلاغ، الزام را در خصوص هماهنگی با مالک ساختمان چگونه توجیه می‌کند و اساسا آیا برای ساختمان‌های بلندمرتبه و بزرگ‌مقیاس با کاربری‌های مسکونی و غیرمسکونی، تدابیر ایمنی، حفاظتی، تاب‌آوری را در نظر گرفته بود؟ همچنین در انتهای این بیانیه نیز آمده است: گروه دیده‌بان تهران اعلام می‌کند هرکدام از شهروندان و ساکنان این مرز و بوم بر شهر حقی دارند و حق بر شهر، مستلزم تامین آرامش، امنیت، سلامتی، بهداشت و رفاه عمومی است. از این رو، مسئولان امورشهری باید در انجام وظایف محول شده، اندیشمندانه عمل کنند. ■ باید نسبت به ایجاد تمهیدات کنترلی، پیشگیری و نظارت بر چارچوب‌های فنی ساختمان، تسلط داشته باشند. ■ باید در راستای حفظ هویت معماری و شهرسازی نهایت دقت را داشته باشند.
|
