تغییرات زیرپوستی در شهرداری تهران
دوهزار و ۸۰۰ تن از نیروهای حقوقبگیر شهرداری تهران تعدیل شدند. پیروز حناچی، شهردار تهران در قالب مصاحبه‌ای با روزنامه‌ی رسمی آن مجموعه، از کاهش دوهزار و ۸۰۰ نیروی حقوقبگیر مجموعه‌ی شهرداری تهران از آذرماه سال گذشته تا کنون خبر داد. به گزارش «دنیای اقتصاد» بررسی‌های انجام شده از ابتدای دوره جدید مدیریت شهری تهران نشان داد: شهرداری تهران طی دوره‌های گذشته مدیریتی، فراتر از پست‌های تعریف شده در مجموعه اقدام به جذب نیروی انسانی کرده و همین موضوع سبب شده تا به ازای هر پست مصوب در سازمان، سه نیروی انسانی داشته باشد. از این رو شورای شهر تهران در قالب یکی از تبصره‌های بودجه سال گذشته اداره پایتخت، با هدف کاهش هزینه‌های اداره شهر، شهرداری تهران را مکلف به کاهش سالانه ۶ درصد از نیروی انسانی خود کرد. در این راستا حالا حناچی شهردار هجدهم پایتخت خبر داده که با دو هدف کاهش هزینه‌ها و افزایش بهره‌وری نیروی انسانی جذب شده در مجموعه شهرداری، طی مدت حضور وی در ساختمان بهشت، تعداد کارکنان حقوقبگیر شهرداری از ۶۸هزار نیروی انسانی به ۶۵ هزار و ۲۰۰ نفر رسیده است. او تاکید کرده که بنا دارد در شهرداری همین مسیر یعنی کاهش سالانه ۶ درصد از نیروی انسانی را ادامه دهد. او با اشاره به بخشنامه اخیر ابلاغ شده به تمامی زیرمجموعه‌های شهرداری تهران در راستای کاهش هزینه‌ها، افزایش بهره‌وری و کاهش نفرات نیروی انسانی را گام دیگر در جهت کاهش هزینه‌های اداره پایتخت اعلام کرده است. او البته این موضوع را یادآور شده که این رویکرد لزوما به معنای تعدیل کارکنان نیست بلکه می‌توان از ظرفیت شهر برای کم کردن و سبک کردن بدنه استفاده کرد. او اعتقاد دارد: همه این اقدامات در هزینه‌های جاری تاثیر دارد و این مسیر به رفتار سازمانی در مجموعه شهرداری تبدیل شده است. حناچی با اشاره به این موضوع که هم‌اکنون شهرداری سه برابر پست‌های مصوب نیرو دارد که تمامی این افراد زحمت‌کش هستند اما متخصص نیستند، تصریح کرد: این روند یک شبه به وجود نیامده از این رو به‌طور یک مرحله‌ای هم امکان حذف آن وجود ندارد. با این حال از زمانی که من به شهرداری تهران آمدم بیش از ۶۸ هزار نیرو در این مجموعه حضور داشتند اما الان حدودا ۶۵ هزار و ۲۰۰ نفر نیرو در شهرداری حضور دارند و بنا داریم در شهرداری تهران همین روند، یعنی مسیر ۶ درصد کاهش سالانه را ادامه دهیم. با کلیک بر روی تصویر، مطلبی دیگر مرتبط با موضوع، در دسترس شما خواهد بود.مقایسه‌ی پل نواب با گیشا شهردار تهران در بخش دیگری از این گفت‌وگو زاویه دید و هدف از تغییر وضعیت پل گیشا را توضیح داده است و تاکید کرده در جریان اجرای این پروژه کیفیت محلی و محیطی، خدمات شهری و امنیت اجتماعی مورد توجه خواهد بود. او در این بخش با مقایسه پروژه نواب با گیشا این‌طور عنوان کرد: اگر از مجریان پروژه نواب سوال شود که چرا این پروژه ساخته شده است این‌طور پاسخ می‌دهند که این پروژه با هدف اتصال بزرگراه چمران به شبکه‌های بزرگراه‌های جنوب شهر تهران احداث شده است. از این زاویه عملکرد پروژه نواب نمره قابل قبولی دارد اما اگر از جوانب دیگر همچون ابعاد محیطی و محله‌ای، خدمات شهری و امنیت اجتماعی به این پروژه توجه و این سوال مطرح شود که «در نتیجه اجرای این پروژه این موارد در محله نواب افزایش پیدا کرد یا نه؟» پاسخ مبهمی دریافت می‌شود. مطالعات نشان می‌دهد در نتیجه اجرای این پروژه این موارد در این محله از شهر افزایش پیدا نکرده است، از این رو به نظر می‌رسد اگر این فاکتورها در زمان طراحی پروژه مدنظر قرار می‌گرفت نواب شکل دیگری پیدا می‌کرد چراکه مولفه‌های تعریف صورت مساله نقش مستقیمی در شکل‌گیری پروژه دارند. او با تاکید بر آنکه در جریان اجرای پروژه حذف پل گیشا نگاه گسترش فضای شهر به نفع عابر پیاده حاکم است، گفت: تا مقطع کنونی این پروژه فقط موظف بود که شرق و غرب بزرگراه جلال آل‌احمد را به یکدیگر متصل کند. در ابتدا این نگاه وجود داشت که با باقی ماندن پل گیشا در این محدوده از شهر، این پل به یک پل عابر پیاده تبدیل شود. در این فرضیه، بنا بود از طریق نصب چهار پل عابر پیاده در چهار طرف چمران، به این هدف برسیم. اما برای تامین دیدگاه نخست یعنی سلطه پیاده به سواره در شهر، می‌توان از زاویه دیگری به اجرای پروژه نگاه کرد. به این شکل که وقتی شهروندان از ایستگاه متروی دانشگاه تربیت مدرس خارج می‌شوند و می‌خواهند به سمت گیشا حرکت کنند مسیری را انتخاب کنندکه بتوانند اوقات فراغت خود را در آن بگذرانند. از این رو در در اجرای این پروژه، اولویت اول بازشدن مسیر و کم شدن بار ترافیکی است و بعد هم در اختیار قرار دادن فضای جدیدی از شهر در اختیار پیاده‌ها. او تغییر نگاه در مجموعه مدیریت شهری در اجرای پروژه‌های شهری را این‌طور توضیح داد: نگاه ما در شهرداری این است که بتوانیم فضای بیشتری را در اختیار مردم شهر قرار دهیم. از این رو بنا داریم این نگاه را در طراحی‌های شهری حاکم کنیم و شکل طراحی‌ها را تغییر دهیم. اجرای پروژه میدان هفت تیر نمونه اجرا شده از تغییر این نگاه است. به گزارش «دنیای اقتصاد» هر چند کارشناسان شهری این نگاه یعنی افزایش فضای شهری به نفع شهروندان پیاده و کاهش سلطه خودروهای شخصی در خیابان‌ها را تایید می‌کنند اما اجرای شکل جدید طراحی‌های شهری با سوالات مهمی از سوی کارشناسان مواجه شده است. به‌عنوان مثال طی هفته‌های اخیر برخی کارشناسان شهری سوالات مهمی درباره پل گیشا مطرح می‌کنند. از دیدگاه این گروه از کارشناسان شهری اصل این پروژه هر چند همچون پروژه نواب در دیدگاه اولیه اجرایی قابل تایید است اما در این خصوص که آیا اجرای این پروژه می‌تواند به افزایش فضای شهری به نفع پیاده‌ها منجر شود ابهاماتی مطرح است. «دنیای اقتصاد» طی روزهای آتی با انتشار گزارشی با طرح سوالات کارشناسان شهری به این موضوع خواهد پرداخت.
|
