به گزارش ایمنا، عمران اخیل یک معمار و طراح شهری امریکایی
است که خود را با عنوان یک مسلمان و یک شهرنشین متعهد معرفی می کند و به عقیده ی وی
این دو خصیصه مکمل هم و نه متضاد هم هستند. او می گوید: از آنچه که در ساخت جوامع
شهری مسلمانان سراسر جهان در قرن ۲۱ اتفاق می افتد، وحشت زده است. عمران اخیل متولد
کارولینای شمالی است و پدر و مادرش از هند و پاکستان به امریکا مهاجرت کرده اند. وی
تحصیلات خود را در رشته های معماری و طراحی شهری به اتمام رسانده و هم اکنون مشغول
تحصیل در رشته ی مدیریتی MBA است تا بتواند به عنوان یک کارآفرین و کارفرمای
اقتصادی، ایده های شهری خود را در دنیای واقعی پیاده کند. او فصل مشترک اعتقاد و
ایمان شخصی خود و طراحی شهری را یک احساس و اشتیاق شدید توصیف می کند.
اخیل می گوید: در خلال مطالعات طراحی شیفته ی سنت و میراث غنی شهری شده است که در طول تاریخ اسلامی در شهرهای بزرگ جهان اسلام همچون دمشق، کوردبا و بغداد جاری بوده است. به گفته ی وی جامعه ی اسلامی در گذشته یک ملت شهری بود. طریقه ای که مردم –فقیر و غنی- در شهر با یکدیگر برخورد و رفت و آمد داشتند، و گردهم آمدن همه ی زمینه ها در مسجد و بازار، آیینه ای از جامعه ی ایده آل و آرمان اسلامی بوده است که همه ی مردم را در محضر خداوند برابر می داند. همین پیشینه ی تاریخی است که به عمران اخیل این انگیزه را داده است تا در زندگی شخصی خود همه ی وجوه مختلف میراث مذهبی و تحصیلاتش را درکنار هم به کار گیرد. اما در سال های اخیر، وی از مشاهده ی آنچه که در طراحی معماری و شهر اسلامی اتفاق می افتد، متعجب شده است. همانند خیلی های دیگر او به ویژه در خصوص روند تخریب ها و ساخت و سازهایی که در دهه ی گذشته در شهر مقدس مکه در عربستان سعودی صورت گرفته، نگران است. احداث برج ساعت ۶۰۰ متری که با هزینه ای بالغ بر ۱۵ میلیارد
” مسلمانان شاهد ویرانی و تخریب بسیاری از مکان های بسیار مهم در
فرهنگ اسلامی هستند “
اخیل می گوید: از نظر مذهبی، مسلمانان شاهد ویرانی و تخریب بسیاری از مکان های بسیار مهم در فرهنگ اسلامی هستند. شهر مکه شبیه به شهری مثل وگاس در قرن ۲۱ شده است؛ به طوریکه در هر خیابان از شهری که ۱.۵ میلیارد نفر از جمعیت دنیا آن را مقدس ترین مکان بر زمین می دانند، فروشگاه های برند زنجیره ای مثل کافی شاپ های استارباکس و رستوران های پیتزا هات وجود دارد و این چنین ما شاهد آن هستیم که سنت تاریخ در حال محو شدن است. وی ادامه می دهد: بحث بر سر آنچه که در مکه و مدینه در حال وقوع است، امر پیچیده ایست. قسمتی از آن به مباحث مذهبی برمی گردد. مثلا گروهی از فرقه هایی همچون طرفداران وهابیت که در عربستان سعودی نفوذ دارند، معتقدند که اماکن تاریخی نباید کانون توجه و مورد تکریم
” با روندی که مکه در حال بازسازی است، در خلاف اصول برابری انسانی
که ایمان اسلامی را تقویت می کند، حرکت می نماید “
اما اظهارات اخیل درباره ی تخریب بافت قدیمی شهر مکه از سوی افراد دیگری در جهان اسلام نیز بیان شده است. در پاییز گذشته روزنامه ی گاردین طی مقاله ای جزییات سرمایه گذاری کلان دولت سعودی در این جهت را منتشر کرد و نشان داد که چگونه ولخرجی ها و تسهیلات فراوان برای ساخت این عمارت ها اختصاص داده شده و در مقابل ساکنین نسل اندر نسل این شهر مورد غفلت و غارت قرار گرفته اند: « به گزارش گاردین، عرفان العلوی، مدیراجرایی بنیاد پژوهش در میراث اسلامی است که از سوی انگلستان تاسیس شده است. وی که بیهوده برای ارتقاء مکان های تاریخی کشورش تلاش می کند، می گوید: این منطقه تاریخی ترین بخش شهر قدیمی مکه بود که اکنون همه ی آن ویران شده است. العلوی خاطر نشان می سازد: ساکنین این محل یک هفته مهلت داشتند تا محله را تخلیه کنند و خیلی های آنها هم هنوز مبلغی در مقابل آن دریافت نکرده اند که البته یک داستان تکراری در توسعه ی شهر مکه است. آنها اکنون در زاغه نشین های حاشیه ی شهر و بدون شرایط بهداشتی مناسب زندگی می کنند. اهالی این محل، که برای نسل های متمادی در اینجا زندگی می کرده اند، به اجبار به بیرون رانده شده اند تا راه برای ساخت این قلعه های مرمری در آسمان هموار
شود. »
|