■ قدیمی‌ترین زیستگاه بشر در جزایر خلیج فارس کشف شد

به گزارش ایرنا، عبدالرضا دشتی زاده، چهارشنبه در گفت وگو با خبرنگاران افزود: در فعالیت میدانی باستانشناسی صورت گرفته توسط اداره کل گردشگری، میراث فرهنگی و صنایع دستی سازمان منطقه آزاد قشم، محوطه مربوط به اواخر پارینه سنگی قدیم و پارینه سنگی میانی مربوط به دوره زمانی بیش از 150 هزار سال پیش در منطقه بام قشم در محدوده ژئوپارک این جزیره شناسایی شد.
وی ادامه داد: این محوطه که نخستین محوطه پارینه سنگی در جزایر ایرانی است، بر فرضیه مهاجرت های ساحلی و اهمیت تنگه هرمز در خاورمیانه صحه می گذارد.
رییس اداره میراث فرهنگی سازمان منطقه آزاد قشم تصریح کرد: در فعالیت میدانی صورت گرفته دست ابزارهای سنگی شامل سنگ مادر، ساطور، سنگهای مادر دیسکی شکل، تراشه های لوالوا و سوراخ کننده کشف شده که نشان از استفاده انسان های اولیه از این ابزارها برای شکار، تکه کردن گوشت حیوانات، کندن پوست آنها و یا ریشه گیاهان خوراکی دارد.
وی بیان کرد:محوطه پارینه سنگی بام قشم احتمالا به صورت یک کارگاه ابزارسازی وجود 'نئواندرتال ها' در دوره پارینه سنگی میانی را در جزیره قشم تقویت بخشید.
دشتی زاده بیان داشت: تا پیش از این کشف، استنباط بر این بود که قدیمی ترین استقرارگاه بشر در جزیره قشم مربوط به عصر آهن(حدود 750 سال قبل از میلاد) بود اما این فعالیت میدانی وجود بقایای بشر اولیه در این جزیره را روشن ساخت. به گفته وی، جوامع بشری در دوران پارینه سنگی بصورت غیر یکجا نشین زندگی می کردند و با تغییر دما در عصر یخبندان به دنبال گله های حیوانات از منطقه ای به منطقه دیگر مهاجرت می کردند و با پایین رفتن سطح آب دریاها در عصر یخچالی بسیاری از آبراه‌های بزرگ بوسیله این جوامع مورد استفاده قرار گرفت.
دشتی زاده بیان داشت: یکی از مسیرهای احتمالی خروج انسان های اولیه از آفریقا به آسیا از سمت شرق آسیا آغاز و از طریق تنگه باب المندب به سوی شرق شبه جزیره عربستان و یمن و از آنجا به تنگه هرمز و در نهایت به جنوب آسیا بوده است.
رییس اداره میراث فرهنگی سازمان منطقه آزاد قشم ادامه داد: انسان های نئواندرتال نیز حدود 200 هزار سال پیش موفق به مهاجرت از قاره آفریقا به قسمت های مختلف آسیا شدند و در آن زمان تنگه هرمز بصورت سرزمینی خشک یکی از مهمترین گذرگاههای مسیر مهاجرت انسان های اولیه در پژوهش های باستانشاسی مورد توجه قرار گرفته است.
وی در مورد ساختار پیدایش سرزمین قشم گفت: مطالعات زمین شناسی و رسوب شناسی صورت گرفته در سال های پیش نشان از آن دارد که جزیره قشم در واقع قسمتی از زاگرس جنوبی بوده که در کمتر از 10 هزار سال پیش به جزیره تبدیل شده اما دیگر جزایر ایرانی خلیج فارس نظیر خارک، کیش، هرمز و لارک دارای منشاء مرجانی و یا گنبدهای نمکی می باشند.
دشتی زاده گفت: مهمترین نکته در مورد وجود انسان های اولیه در جزیره قشم، تنها به یافته های سنگی پراکنده بر روی سطح بام قشم می باشد و اطلاعات دقیق تر آن نیاز به انجام حفاری باستانشناسی دارد تا تمامی بقایای گیاهی، استخوان حیوانات و همچنین نوع رسوبات مورد مطالعه و تاریخ نگاری قرار گرفته و پس از آن با اطمینان بیشتر می توان در مورد اقلیم این سرزمین و همچنین پوشش گیاهی و جانوری و نوع غذاهای انسان های اولیه اظهارنظر کرد.
وی در پایان اظهار داشت: طی چند سال اخیر مطالعات پارینه سنگی نسبتا گسترده ای در سواحل جنوبی خلیج فارس بویژه در امارات متحده عربی صورت گرفته و متاسفانه مطالعات باستانشاسی در این حوزه در سواحل ایرانی بسیار ضعیف و محدود می باشد.