باسمه تعالی
بیانیه شورای شهر اصفهان درخصوص رودخانه زایندهرود شهر بلندآوازه اصفهان را از دیرباز به نام نصف جهان خواندهاند که این نامگذاری به جهت جایگاه ویژه این شهر در تمدن جهانی است. سابقه و صبغه اسلامی و فرهنگی این مهد فرهنگ و تمدن ایران زمین باعث گردید که در مبارزه با رژیم طاغوت و دفاع از انقلاب و تمامیت ارضی کشور پیشگام باشد به نحوی که بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران حضرت امام خمینی (ره) در پیـــامی با عنوان این مطلب که «در کجای دنیا میتوانید شهری مانند اصفهان را پیدا کنید» بر بیبدیل بودن این شهر، مردم آن و درخشش شهیدان والا مقامش تاکید نمودند. این چنین پیشینهای باعث گردیده که اصفهان همچنان جزو سه مرکز بزرگ حوزوی کشور و اولین مرکز دانشگاهی بعد از تهران قرار گیرد. در کنار جایگاه رفیع فرهنگی، علمی، تاریخی و معنوی این شهر میتوان از نقش والای آن در اقتصاد ملی میهن اسلامی یاد نمود. اصفهان در حال حاضر بزرگترین مرکز تولید فولاد، سیمان، فرآوردههای نفتی، صنایع دستی و الیاف مصنوعی کشور میباشد و قطب نساجی و انرژی هستهای نیز به شمار میرود. در بخش کشاورزی نیز هر چند به دلیل محدودیت شدید منابع آب نتوانسته همچون سایر بخشها نقشآفرینی کند لیکن همچنان از نظر تولید محصولات مختلف کشاورزی در واحد سطح در شمار سه استان نخست کشور محسوب میشود. بیشک حصول به این جایگاه جز با برخورداری از منبعی حیاتبخش و زندگیساز در این شهر امکانپذیر نبوده و نیست. این شهر تنها با داشتن حدود 110 میلیمتر بارندگی سالانه در یک معـدل بیست سـاله، در کنار یزد و زاهدان جزو سه مرکز استان کم باران کشور محسوب میگردد و تنها به دلیل وجود زندهرود زندگیساز ، که سببساز همهی این توفیقات در این منطقه بوده است این جایگاه حاصل شده است. جاری بودن این بزرگترین رودخانه داخلی در مرکز کشور، با قدمتی چند هزار ساله ضمن ایجاد تمدن و مدنیتی کهن در ایران زمین در جغرافیای سیاسی کشور نیز تاثیری بیبدیل داشته است. ایجاد چنین عقبهای پایدار و مطمئن عاملی اساسی در ثبات سیاسی و جغرافیایی کشور بوده است. این مطلب از آن چنان وضوحی برخوردار است که انتقال آب به این حوضه از سایر حوضهها از دیرباز مورد توجه دلسوزان و اندیشمندان کشور قرار داشته به نحوی که اولین بار افزایش ظرفیت آب زایندهرود از طریق انتقال آب به این حوضه در دوره صفویه و توسط مرحوم شیخ بهایی مورد توجه و اقدام جدی قرار گرفته است. متاسفانه در سالهای اخیر با برداشت بیرویه جهت تأمین آب آشامیدنی شهرهای مختلف استانهـــای اصفهان و یزد و همچنین واحدهای بزرگ صنعتی همچون ، پالایشگاه، ذوبآهن، فولاد مبارکه، نیروگاهها و دیگر صنایع و برداشتهای غیرمجاز در استان بالادست که بعضاً حتی تا میزان یک سوم آب رها شده از سد تنظیمی میرسد، باعث گردیده در طی پنج سال گذشته شاهد قطع کامل جریان آب رودخانه زایندهرود در محدوده شهر اصفهان و پایین دست آن باشیم. چنین اتفاق ناگواری که در طول هزاران سال گذشته سابقه نداشته است باعث تغییرات جدی در اکوسیستم فلات مرکزی و به دنبال آن خسارات جدی به تمدن تاریخی شکل گرفته در آن خواهد گردید که به طور مختصر به آن اشاره میشود. 1. ظلم آشکار به حقابهداران شرعی و قانونی منطقه پایین دست حوضه آب ریز زایندهرود. 2. نابودی مناطق کشاورزی اطراف اصفهان که علاوه بر اشتغال بخشی از جمعیت استان نقش اساسی در تعادل زیست محیطی و جلوگیری از حرکت کویر به سمت شهر را دارد. 3. افت سفرههای آب زیرزمینی و شورشدن تدریجی آب استحصالی از این سفرهها. 4. فرونشست زمین که تهدیدی جدی برای ساختمانهای موجود شهر و بالاخص پلهای تاریخی میباشد. 5. کاهش شدید کیفیت و کمیت آب آشامیدنی اصفهان که بخشی از آنها از آبهای زیرزمینی تامین میشود. 6. عدم امکان تامین آب مورد نیاز فضای سبز و باغات محدوده شهر و نابودی تدریجی آنها. 7. نابودی کشاورزی شرق اصفهان که علاوه بر بسترسازی برای پیشروی کویر بیکاری و مهاجرت سیصد هزار نفر ساکنین این منطقه را به حاشیه شهر اصفهان به دنبال خواهد داشت و این پدیده خود موجب تشدید معضلات موجود در شهر خواهد گردید. 8. خشک شدن تالاب بینالمللی گاوخونی که منبع معاش قریب سی هزار نفر از جمعیت محلی بوده و مانعی برای پیشروی کویر محسوب میگردد و تبدیل آن به منبع تولید ذرات گرد و غبار و آلایندههای زیست محیطی. 9. افسردگی، ناامیدی و آسیبدیدگی روانی مردم در شهر اصفهان و شهرهای حاشیه که میتوان آن را بزرگترین خسارت ناشی از قطع جریان آب دانست و امروزه جاری شدن آب در زایندهرود جزو مطالبات اصلی مردم در این بخش از ایران اسلامی میباشد. 10. تهدید جدی صنعت گردشگری در شهر اصفهان و به تبع آن در سطح کشور. همانگونه که ذکر شد از دوره صفویه تاکنون به منظور حفظ شرایط حداقلی زندگی در منطقه و حفظ شرایط ژئوپلیتیکی کشور موضوع انتقال آب از سایر حوضهها به حوضه زایندهرود همواره مورد توجه قرار داشته است که علیرغم انجام بخشی از آنها به دلایل پیش گفته عملاً چاره این معضل بزرگ ملی را ننموده و وضعیت فعلی بیانگر لزوم تکمیل اقدامات و مطالعات انجام شده را اجتنابناپذیر میســازد. از بین راه حلهای تکمیلی که مورد عنایت کلیه کارشناسان قرار داشته میتوان از انتقال بخشی از آب مورد نیاز از طریق یکی از سرشاخههای کارون به نام بهشتآباد به منطقــه فلات مرکزی یاد کرد. این مهم در کنار سایر اقدامات علمی و عملی همچون انجام صرفهجوییها و بازیافتهای ممکن میتواند علاوه بر جلوگیری از بروز این فاجعه ملی بخشی از نیازهای استانهای چهارمهال و بختیاری، یزد و کرمان را نیز تأمین نماید. متاسفانه علیرغم وضوح و شفافیت این نیاز که میتوان آن را اظهر من الشمس دانست و اذعان کلیه مسؤولین، انجام این حرکت به دلائل مختلف در پیچ و خمهای اداری بلااقدام باقیمانده است در حالی که انجام آن عزمی ملی و ارادهای محکم را تکلیف میکند و باید مطمئن بود که این اقدام به عنوان حرکتی تاریخی و ماندگار در حافظه ملی این کشور باقی خواهد ماند. اینک نمایندگان مردم اصفهان در شورای اسلامی شهر ضمن اعلام آمادگی جهت هر گونه همکاری خواستار شروع عملیات اجرایی این طرح ملی و ژئوپلتیکی بوده و آن را گامی موثر در جهت برگرداندن روحیه امید و شادابی به بخش عظیمی از مردم میهن اسلامی و حرکتی تاثیرگذار در جهت جلوگیری از نابودی هزاران میلیارد سرمایه ملی و در جهت توسعه و آبادانی کشور عزیز اسلامیمان میدانند. 10/5/ع رونوشت: - دفترمقام معظم رهبری جهت استحضار - جناب آقای دکتر احمدینژاد، مقام محترم ریاست جمهوری اسلامی ایران - جناب آقای دکتر علی لاریجانی ، ریاست محترم مجلس شورای اسلامی - جناب آقای حجه الاسلام و المسلمین آملی لاریجانی ریاست محترم قوه قضاییه - وزیر محترم نیرو - استاندار محترم اصفهان - نمایندگان محترم مردم شهرهای اصفهان در مجلس شورای اسلامی
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
