اخبار   
 

 نجات زمین با ساختمان‌های سبز

ساختمان‌های سبز، مزایای زیست‌محیطی درخور توجهی دارند و شاید بتوانند راه‌کاری کارآمد برای حفظ زمین باشند. ساختمان سبز ساختمانی است که در طراحی، ساخت یا بهره‌برداری، اثرات منفی را کاهش می‌دهد، یا از میان می‌برد و می‌تواند تأثیرات مثبتی بر آب‌وهوا و محیط طبیعی ما داشته باشد. ساختمان‌های سبز، منابع طبیعی گران‌بها را حفظ می‌کنند و کیفیت زندگی را بهبود می‌بخشند. امروز در بخش «گزارش‌ها»ی وبگاه، گزارشی ویژه درباره‌ی «ساختمان‌های سبز» بازنشر شده و در دسترس شما همراهانِ ارجمند است ...

نجات زمین با ساختمان‌های سبز
گزارشی ویژه با موضوع «ساختمان‌های سبز» را امروز در بخش «گزارش‌ها»ی وبگاه بخوانید


ساختمان سبز ساختمانی است که در طراحی، ساخت یا بهره‌برداری، اثرات منفی را کاهش می‌دهد، یا از میان می‌برد و می‌تواند تأثیرات مثبتی بر آب‌وهوا و محیط طبیعی ما داشته باشد. ساختمان‌های سبز، منابع طبیعی گران‌بها را حفظ می‌کنند و کیفیت زندگی را بهبود می‌بخشند.

ساختمان‌های سبز، ویژگی‌های بسیاری دارند که از میان آنها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
استفاده کارآمد از انرژی، آب و سایر منابع
استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر مانند انرژی خورشیدی
کاهش آلودگی و زباله و فراهم کردن امکان استفاده مجدد و بازیافت
کیفیت خوب هوای محیط داخلی
به کار بردن مواد غیرسمی و پایدار که استفاده از آنها اخلاقی است
در نظر داشتن محیط زیست در طراحی، ساخت و اجرا
در نظر داشتن کیفیت زندگی ساکنان
طراحی سازگار با محیط زیست در حال تغییر

هر ساختمانی از جمله خانه، اداره، مدرسه، بیمارستان، مرکز اجتماعی یا هر نوع ساختمان دیگری می‌تواند یک ساختمان سبز باشد؛ مشروط بر اینکه ویژگی‌های مذکور را داشته باشد. باید توجه داشت که همه ساختمان‌های سبز، یکسان نیستند. کشورها و مناطق مختلف دارای ویژگی‌های گوناگونی مانند شرایط اقلیمی متمایز، فرهنگ‌ها و سنت‌های منحصربه‌فرد، اولویت‌های زیست‌محیطی، اقتصادی و اجتماعی گسترده هستند که در رویکرد آنها نسبت به ساختمان سبز نقش دارند. ساختمان‌های سبز، مصرف انرژی و آب را به حداقل می‌رسانند و بخش مهمی از برنامه توسعه پایدار شهری به شمار می‌روند که به دنبال مقابله با تغییرات آب و هوایی است.

داده‌های سازمان ملل متحد نشان می‌دهند که در سال ۲۰۵۰، حدود ۶۸ درصد از انسان‌ها در شهرها زندگی خواهند کرد. این جمعیت، ۷۸ درصد از انرژی را مصرف می‌کنند و ۶۰ درصد از گازهای گلخانه‌ای را تولید می‌کنند. به همین دلیل، سازمان ملل متحد از سال ۲۰۱۶ به ارائه یک دستور کار شهری جدید پرداخت تا فرآیندهای شهرنشینی را توضیح دهد و شهرها را قابل سکونت، فراگیر، سالم، انعطاف‌پذیرتر و پایدارتر کند. داده‌های سازمان ملل متحد نشان می‌دهند که در سال ۲۰۵۰، حدود ۶۸ درصد از انسان‌ها در شهرها زندگی خواهند کرد. این جمعیت، ۷۸ درصد از انرژی را مصرف می‌کنند و ۶۰ درصد از گازهای گلخانه‌ای را تولید می‌کنند.
دنباله‌ی این گزارش ویزه را در بخش «گزارش‌ها»ی وبگاه بخوانید.


با کلیک بر روی تصویر، گزارش ویژه‌ی یادشده در دسترس شما خواهد بود.

  منبع : واحد تأمین محتوای وبگاه
  10:15   یکشنبه 7 فروردین 1401  
 نظرات