■ معماران ایرانی بناهای مورد علاقه خود را انتخاب می‌کنند

معماران ایرانی بناهای مورد علاقه خود را انتخاب می‌کنند

تعدادی از معماران جامعه معماری ایران با همکاری سایت اتوود بنای مورد علاقه خود را انتخاب می کنند.

رم کولهاس و هانس اولریش ابریست در سال 2011، کتابی منتشر کردند به نام پروژه ژاپن ـ تاریخ شفاهی جنبش متابولیسم، در بخشی از کتاب به گفت‌و‌گو با کیشو کوروکاوا نشسته اند.

رم کولهاس از او می‌پرسد: چرا تو این چنین بی خستگی می‌نویسی؟ [نقل به مضمون] کوروکاوا پاسخ می‌دهد: تمام این بناها محو می‌شوند، اما نوشته‌ها همیشگی‌اند.

موید گزاره پیش آمده 10 کتاب بر معماری نوشته مارکوس ویترویوس پولیو است، کتابی که در ربع نخست سده اول پس از میلاد به رشته تحریر درآمد و در طول قرون وسطا بارها و بارها بازنویسی شد و هنوز هم بدان ارجاع می‌شود.

ژان فیلیپ دوتوناک نیز در مقدمه کتاب "از کتاب رهایی نداریم" به گونه ای دیگر بر این واقعیت پافشاری می کند، این بار اما در بیانی رادیکال و البته فرح‌بخش و دراماتیک‌تر: "این یکی، آن دیگری را نابود خواهد کرد، کتاب، عمارت را نابود خواهد کرد." ویکتور هوگو عبارت معروفش را از زبان کلود فرولو، نایب کشیش کلیسای نوتردام بیان می کند. هنر معماری، احتمالا از میان نخواهد رفت، اما دیگر پرچمدار فرهنگی در حال تغییر، نخواهد بود. "هنگامی که آن را با اندیشه ای مقایسه کنیم که شکل کتاب به خود می گیرد و برای این کار مقدار کمی کاغذ، کمی جوهر و یک قلم کفایت می کند، چگونه می توانیم از اینکه خرد آدمی فن چاپ را به جای معماری برگزیده است، در شگفت شویم؟"

سایت اتووود نیز با تمسک به نگره برقراری تعامل میان معماری و نوشتار ایده "معماران و چالش انتخاب معماری" را پی گرفت، اتووود از طیف‌های مختلف جامعه معماری ایران خواهش کرد تا در تکه‌نوشته‌هایی بنویسند چرا جذب اثری شده‌اند که انتخابش کرده‌اند. هدف یک برخورد غریزی و از نزدیک است در قالب یک نوشتار کوتاه با اثر معمارانه‌ای که بیش از دیگر آثار بر معمار ـ که حالا نقش نویسنده را به عهده گرفته است ـ تاثیر گذاشته.

در بلندای تاریخ، معماران شاخصی علقه خود به نویسنده بودن را عمیقا بروز داده اند، آنگونه که مترجمین کتاب "اشتیاق تئوریک و استراتژی های طراحی" در آثار هشت معمار معاصر در پیشگفتار کتاب آورده اند لوکوربوزیه در فرم اداره مهاجرت فرانسه، خود را نویسنده معرفی کرده است، برنارد چومی سبقه طولانی ای در نوشتن دارد و آخرین کتابی که از او در دسترس همگان قرار گرفته است با عنوان قرمز صرفا یک رنگ نیست، کتابی است بالغ بر 800 صفحه، رم کولهاس از دیگر معمارانی است که سایه آثار تالیفی اش بر حافظه تئوریک معماران سنگینی می کند، به این سیاهه می توانید پیتر آیزنمن، پیتر زمتور، لبوس وودز و . . . را افزود.

آنچه این معماران به دنبال آن اند عبور از معماری معماری و نزدیک شدن به معماری نوشتار است و از این ره گره خوردن با جاودانگی و گریز از فراموشی با رسوخ در ادبیات، چرا که آن ها خوب می دانند ـ همانگونه که لبوس وودز در تکه نوشته معماری، سامانه ی زمان و فرم های اقتدار تصویر کرده است ـ اثر معماری از میان خواهد رفت اما نام معمار و نوشته هایش همیشه باقی خواهند ماند و این گونه معمار از معماری و مقدسات سنگی اش پیشی خواهد گرفت.

اتووود تمام تکه نوشته های معمارانی که سخاوتمندانه، بزرگوارانه و فروتنانه درخواستش برای نوشتن را پذیرفتند بر اینترنت حفظ و آرشیو خواهد کرد، چرا که اینترنت نهایتا فضای ضد قدرت و فراموشی است و موکدا همان ناممکن بودنِ محکوم شدن به فراموشیِ پس از مرگ است به دست قدرت.

علاقه‌مندان می‌توانند تکه‌نوشته‌های معمارانه را که توسط علیرضا امتیاز و آرش بصیرت مدیریت می‌شوند در سایت اتوود مطالعه کنند.