سایه ذاکری شهره جون ممنونم به خاطر احساس خوبی که با این غزل به من دادی.
این غزل هم هدیه به شما:

میان چشم و دلم پیمانی متقابل بسته شده است و هم اکنون هر یکی به دیگری کمک می کند.وقتی که چشمم سخت گرسنه و تشنه یک نگاه است یا دل عاشقم با آه هایش خود را خفه می کند آن وقت چشمم با عکس معشوقم مهمانی و سوری بر پا می کند و دلم را به ضیافت عکس و نقش دعو ت می کند.در وقت دیگر چشمم مهمان دل می شود و از خیالات عاشقانه دل سهمی می برد .بنابراین یا با عکست یا با عشقم در حالی که تو خودت دوری پیش من حاضری و همچنان با منی زیرا تو نمی توانی از جایی که خیالات و افکار من می توانند به آنجا روند دورتر روی و من همیشه با آنها هستم و آنها همیشه با تو و پیش تواند .یا اگر آنها به خواب روند عکس توکه در برابر چشم من قرار دارد دل مرا بیدار می کند تا دلم و چشمم هر دو شاد و محفوظ شوند.

سایه ذاکری ممنونم

سایه ذاکری جناب فیلا خوندن چکیده ای از این ویژه نامه هم که زحمتش را کشیدید، کلی جذاب بود.
حداقل من فهمیدم استون هنج رصد خونه بوده.
مرسی

سایه ذاکری فرض می کنیم که جهان ما واقعا در 10^10 سال پیش، بناگاه از هیچ بوجود آمده است...پیشنهاد ساده من این است:
جهان ما یکی از آن چیزهایی است که بندرت رخ می دهد.
"ادوارد ترایون"
ممنون جناب بنیادی

سایه ذاکری مرسی ندا جان.
هوای شیراز افتاد تو سرم

سایه ذاکری سلام جناب فیلا
برد تیم محبوبتون رو حسابی به شما و بقیه مهندسای بارسایی عزیز تبریک میگم.
ویوا بارسا
;-)

سایه ذاکری ممنون مهندس.
عکس اول رو خیلی دوست داشتم.عکس چهارم رو که دیدم یاد خودم افتادم که یه زمانی هی سوژه عکاسی خواهرم بودم
امیدورارم یه نمایشگاه عکس عالی هم از مجموعه کاراتون بذارین و ما رو دعوت کنین
:-)

سایه ذاکری عزیزم حتما مجبوره دیگه

سایه ذاکری می نوش که عمر جاودانی این است...
ممنون مهندس

سایه ذاکری مرسی نازنین جان. من تا حالا یزد نرفتم. ولی حتما تو ی برنامه ام قرار میدم. باید زودتر بجنبم تا توی این اوضاع افتضاح نگهداری از میراث به ویرونه هاش نرسم.
راستی عزیزم با یه شهروند شاهرودی که صحبت می کردم میگفت تا حدی کار جاده کشیدن وسط جنگل شروع شده. ولی از جزئیاتش چیزی نمیدونم. من خودم یه بار که اونجا رفتم بعد از روستای ابر تا چشم کار میکرد کارگاه و تجهیزات بی قواره ی فلزی دیده میشد که البته نمیدونم به این مساله مربوط میشد یا نه.