محمدحسین مسعودی جناب آقای مهندس مهیاری؛ پیشکسوت ارجمند ناظران شهر تهران؛ باسلام و احترام مجدد
اولا بنده از مصاحبه و مذاکره با جنابعالی استفاده میکنم و رنجشی در کار نیست و سعی نمودم تا در برابر کلامی که با صداقت و اخلاص بیان میگردد انعطاف پذیر باشم ولی چه کنیم که برخی از همکاران مسئول در نظام مهندسی هم مانند شما و علی رغم تشخیص رنجش دیگران، همچنان روش خود را تغییر نمیدهند!؟

و اما پاسخ به سوالات طرح شده جنابعالی:

1- یک ناظر ارشد تمام وقت هم میتواند ظرفیتش افزایش یابد و میزان سهمیه آن پایین تر از شرکتها ولی بالاتر از تمامی اعضای حقیقی باشد.
2- قبلا هم عرض کرده بودم که بزرگترین اشکال در روش ارجاع کار فعلی نظارت، عادلانه نبودن آن باتوجه به فقدان سیستم کنترل و ارزیابی عملکرد مهندسان است لذا چون هنوز معیارهای تبحر و تجربه در ناظران سنجیده نشده است، تمام وقت بودن شاید بتواند مسکنی موقت برای این مشکل باشد.
3- شاید در همین مهندسان تازه وارد، افرادی را بتوان پیدا کرد که دارای تجربه، تخصص و تعهد بالاتری نسبت به افراد قدیمی باشند که البته شخصا با اینگونه افراد روبرو شده ام لذا اصراری بر ارجاع کار بیشتر به این همکاران نیست ولی خارج نمودن افراد متخصص و متعهد این مجموعه از ارجاع کار نظارت هم دور از انصاف است.
4- شما بفرمایید که اگر تمام وقت بودید، تمام وقتتان را صرف نظارت میکردید یا خیر؟
5- خب همانطور که میفرمایید اگر بخواهیم ضعفهای موجود در قانون را نبینیم پس باید از معیارهایی چون تبحر و تخصص و تجربه ای که بعنوان عوامل موثر در توزیع کار ناظران برشمردید هم صرفنظر کنیم. اگرچه بنده با تغییرات آنی و بدون عقبه کارشناسی لازم هیچوقت موافق نبوده و نیستم ولی باید به این نکته هم توجه کرد که برخی همکاران پایه1 و ارشد نظارت هم پیدا میشوند که تجربه یک مهندس پایه3 را هم ندارند لذا این قانون باید با تعریف همان سیستم کنترل و ارزیابی اصولی کیفیت مهندسان اصلاح گردد.

ارادتمند جنابعالی و همه دلسوزان جامعه مهندسان ساختمان

محمدحسین مسعودی مطالبی که فرمودید دقیقا یعنی: لیس للانسان الا ما سعی
لذا برای رسیدن به فردایی بهتر، هم اکنون باید تلاش کنیم.

محمدحسین مسعودی مهندس مهیاری بزرگوار؛ سلام.
یکی از تفاوتهای بین ناظران پایه 1 با پایه 2 و 3 ظرفیت متراژ کار آنهاست یعنی ناظران پایه 1 چون دارای ظرفیت متراژ بیشتری هستند نسبت به ناظران پایه 2 و 3 کار بیشتری دریافت می نمایند لذا افزایش سهمیه مطمئنا در افزایش میزان کار ارجاع شده به ناظران تاثیر خواهد گذاشت بعنوان مثال با اعمال این روش ظرفیت متراژ یک ناظر پایه 3 تمام وقت با ظرفیت متراژ یک ناظر پایه 2 غیرتمام وقت برابری خواهد کرد. موفق باشید.
ضمناً یادتون باشه که همیشه سوال مارو با سوال جواب دادید!!! در حالیکه بنده اگرچه تاکنون نقشی در تنظیم این ضوابط نداشته ام ولی با این حال وظیفه دانستم تا جایی که میتوانم پاسخگوی شما و تمامی همکاران محترم باشم.

محمدحسین مسعودی کمیته فنی نظارت گروه تخصصی عمران نظام مهندسی استان تهران، مشتاقانه منتظر برنامه آموزشی جنابعالی است. لطفا جهت اطلاع بیشتر به فراخوان این کمیته طبق آدرس ذیل مراجعه فرمایید:
http://mhmassoudi.iiiwe.com/call_collaboration_preparation_supervisory_engineer_handbook/

محمدحسین مسعودی خیر مقدم مهندس عزیز!

محمدحسین مسعودی چقدر زیبا و کامل فرمودند؛ جناب آقای مهندس پرهیزکاری
از ایشان به خاطر ارائه دیدگاه محققانه و ارزشمندشان متشکرم

محمدحسین مسعودی باز هم عرض میکنم که ماهیت صلاحیت نظارت، برابر قانون، توزیعی است اما اعتقاد دارم که این توزیع باید عادلانه باشد که متاسفانه الان اینگونه نیست و باید نقائص آن سریعا برطرف شود نه اینکه اصل موضوع مورد آسیب واقع شود.

محمدحسین مسعودی پیشنهاد میگردد نظر خود در این خصوص را در «سامانه اصلاح قانون مقررات ملی ساختمان» به آدرس ذیل درج فرمایید:
http://irceo.net/fullstory_new.aspx?id=3462

محمدحسین مسعودی اقتصاد مقاومتی، یک الگوی علمی متناسب با نیازهای کشور ما است ــ این آن جنبه‌ی مثبت ــ امّا منحصر به کشور ما هم نیست؛ یعنی بسیاری از کشورها، امروز با توجّه به این تکانه‌های اجتماعی و زیروروشدن‌های اقتصادی‌ای که در این بیست سی سال گذشته اتّفاق افتاده است، متناسب با شرایط خودشان به فکر یک چنین کاری افتاده‌اند. پس مطلب اوّل اینکه این حرکتی که ما داریم انجام میدهیم، دغدغه‌ی دیگر کشورها هم هست؛ مخصوص ما نیست.

محمدحسین مسعودی اقتصاد مقاومتی، اقتصاد درون‌زا است. یعنی از دل ظرفیّتهای خود کشور ما و خود مردم ما میجوشد؛ رشد این نهال و این درخت، متّکی است به امکانات کشور خودمان؛ درون‌زا به این معنا است. امّا درعین‌حال درون‌گرا نیست؛ یعنی این اقتصاد مقاومتی، به این معنا نیست که ما اقتصاد خودمان را محصور میکنیم و محدود میکنیم در خود کشور؛ نه، درون‌زا است، امّا برون‌گرا است؛ با اقتصادهای جهانی تعامل دارد، با اقتصادهای کشورهای دیگر با قدرت مواجه میشود. بنابراین درون‌زا است، امّا درون‌گرا نیست.