شهره هوشمندراد جالب بود.

شهره هوشمندراد بعد از اون دوتا معمای خوراکی (تخم مرغ و پیتزا)، باز این یه تحولی بود.

شهره هوشمندراد شیشه ای می شکند... یک نفر می پرسد... که چرا شیشه شکست؟ یک نفر می گوید: شاید این رفع بلاست! دیگری می پرسد: شیشه ی پنجره را باد شکست؟ دل من سخت شکست هیچ کس، هیچ نگفت غصه ام را نشنید، از خودم می پرسم: ارزش قلب من از شیشه ی یک پنجره هم کمتر بود؟

شهره هوشمندراد آدم رو یاد دراکولا میندازه. خوب اونا با سرعت بیشتری خودشون رو نابود می کنن. البته بعید می دونم که با این تکنولوژی پیشرفته فکر آباد کردن بعدش رو نکرده باشن. حتما حساب شده است، ایران که نیست...!

شهره هوشمندراد خوشا شیراز و وصف بی مثالش خداوندا نگهدار از زوالش

شهره هوشمندراد تو تنها آشنا هستی، که قلبی مهربان داری
دلی با وسعت دریا، به رنگ آسمان داری

و اما:

به تو نامه می نویسم، ای عزیز رفته از دست
ای که خوشبختی پس از تو گم شد و به قصه پیوست...

شهره هوشمندراد چه روح نواز، نماکاری زنده با گل و گیاه به جای نماکاری مرده با سنگ و آجر آدم رو به وجد میاره.

شهره هوشمندراد آستین بر روی و نقشی در میان افکنده ای
خویشتن پنهان و شوری در جهان افکنده ای
همچنان در غنچه ای و آشوب استیلای عشق
در نهاد بلبل فریاد خوان افکنده ای
هر یکی نادیده از رویت نشانی میدهد
پرده بردار ای که خلقی در گمان افکنده ای
هیچ نقاشت نمی بیند که نقشی برکشد
وآنکه دید از حیرتش کلک از بنان افکنده ای
این دریغم می کشد کافکنده ای اوصاف خویش
در زبان عام و خاصان را زبان افکنده ای
(سعدی علیه الرحمه)

شهره هوشمندراد با ابهت و زیبا

شهره هوشمندراد زیبا و رویایی، آدم فکر می کنه وسط بهشته.