عنوان مقاله: ارزیابی ترجیحی شهروندان نسبت به پارک‌های شهری نورآباد بر اساس رویکردهای جغرافیایی (اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی)
نویسندگان: غلامعلی خمر، اکبر کیانی، مینا امیری نژاد، محمدعلی میرشکاری انتشاریافته در: نشریه «جغرافیا و آمایش شهری - منطقه ای»، سال چهارم، پاییز ۱۳۹۳، شماره ۱۲. چکیده : برنامه ریزان شهری، با این که حداقل هایی به عنوان سرانه پیشنهاد نموده اند، اما معتقدند که بهتر است، از بین کاربری های شناخته شده و موجود در شهرها، تنها برای کاربری فضای سبز، ، سرانه ای نباشد، تا شهرها به صورت باغشهر درآیند و این امر اهمیت و ضرورت فضای سبز را بیشتر نمایان می سازد. به این سبب درحال حاضر فضای سبز به عنوان موضوعی جذاب در محافل علمی مطرح و مورد بررسی قرار می گیرد. پژوهش حاضر با هدف افزایش کارایی و افزایش تعداد بازدیدکنندگان از پارک های موجود در سطح شهر نورآباد ممسنی در فارس، انجام شده است. مسألۀ مطرح شده در این پژوهش، تفاوت قائل نشدن طراحان و برنامه ریزان فضای سبز میان سه مؤلفۀ فرهنگ، اقتصاد و زیست محیط و همچنین عدم توجه به ترجیحات مردمی در طراحی پارک ها می باشد. به این منظور ابتدا پس از بیان چالش های مورد بررسی برای هر یک از این مؤلفه ها (فرهنگی، اقتصادی و زیست محیطی)، شاخص های مورد مطرح برای هر یک از آن ها شناسایی و در قالب یک پرسشنامه طراحی شده است. پس از استخراج و پردازش داد ه های جمع آوری شده و تهیه شاخص های آماری مناسب برای مؤلفه های تحقیق، از آزمون کای اسکوار تک متغیره استفادهشد. نتایج تحقیق بیانگر این است که برخلاف عقیده رایج بین برنامه ریزان، شهروندان بین این سه مؤلفه (فرهنگی، اقتصادی و زیست محیطی) به لحاظ اهمیت تفاوت قایلند، همچنین مؤلفۀ فرهنگی، از بین سه مؤلفۀ مورد بررسی، با مقدار (x۲) برابر با ۵۵۹.۷۴۶ از بیشترین ترجیحات برخوردارند. پس از آن، در بعد زیست محیطی مقدار (x۲) برابر با ۵۰۶.۵۷۹ و در بعد اقتصادی مقدار (x۲) برابر با ۱۶۶.۴۱۱ در رتبه های بعدی قرار دارند. کلمه های کلیدی : فضای سبز، پارک، نورآباد ممسنی، ترجیحات مردمی.
|
