در این مطالعه، با بهرهگیری از روش ترکیب خطی وزندار و در محیط سامانهی اطلاعات جغرافیایی، تناسب زمین برای توسعهی شهری بر پایهی 15 معیار گوناگونِ مشتمل بر ویژگیهای بومشناختی ـ اقتصادی ـ اجتماعی محاسبه شده است.
نام مقاله : ارائهی مدل بهینهی توسعهی یکپارچهی شهری در استان تهران پدیدآورندگان : صبا رضا سلطانی ، مسعود منوری ، عبدالرسول سلمان ماهینی ، علیاصغر آلشیخ چکیده : توسعهی شهری لگامگسیخته پیامدهای نادلخواهی را بر ساختار طبیعت و منابع طبیعی وارد میسازد و به پیامدهای منفی اقتصادی ـ اجتماعی و اکولوژیکی میانجامد. از همین رو، مطالعاتی فراگیر برای پشتیبانی مدیریت توسعهی شهری در سطح جهان و بهویژه کشورهای درحالتوسعه مورد نیاز است. در ایران نیز همچون دیگر کشورهای درحالتوسعه، شهرگرایی و توسعهی شهری روندی روبهرشد دارد. در کانون این تغییرات، استان تهران قرار دارد که به دلیل تمرکز امکانات و تسهیلات، بستر مهاجرتهای غیراصولی و رشد روزافزون جمعیت و در نهایت ساختوسازهای بیبرنامه و تغییرات زیاد در ساختار فضایی شهر بوده است. به همین خاطر، هدف اصلی این مطالعه تحلیل تناسب زمین برای کاربری توسعهی شهری در استان تهران با استفاده از رویکرد نظاممند و یکپارچهی بومشناختی ـ اقتصادی ـ اجتماعی میباشد. روش بهکاررفته و مدل ارائهشده در این تحقیق، میتواند بهعنوان یکی از تلاشهای نوین در مطالعات تحلیل تناسب زمین و همچنین بهعنوان نمونهای برای دستیابی به توسعهی پایدار شهری و ساماندهی توسعهی کالبدی در ایران به شمار رود. در این مطالعه، با بهرهگیری از روش ترکیب خطی وزندار و در محیط سامانهی اطلاعات جغرافیایی، تناسب زمین برای توسعهی شهری بر پایهی 15 معیار گوناگونِ مشتمل بر ویژگیهای بومشناختی ـ اقتصادی ـ اجتماعی محاسبه شده است. برای وزندهی معیارها از روش فرآیند تحلیل سلسلهمراتبی و بهمنظور دستیابی به توافق گروهی در این فرآیند، از نظرات ده کارشناس بهره گرفته شده است. سرانجام، نقشهی تناسب زمین که نشاندهندهی نواحی اولویتدار و مناسب برای توسعهی شهریست، ارائه شده است. این نواحی شامل شش پهنه با وسعت و تناسب مناسب در قسمتهای جنوبی استاناند؛ که میتوانند مورد استفادهی برنامهریزان شهری و تصمیمگیرندگان فضایی قرار گیرند. نتایج این تحقیق به دلیل نظاممندی و ویژگی تکرارپذیر خود میتواند زمینهای برای تعامل سازنده میان بازیگران اصلی صحنهی توسعهی شهری و دستیابی به توافق جمعی فراهم آورد. کلیدواژهها : ارزیابی چندمعیاره ، استان تهران ، ترکیب خطی وزندار ، توان محیط زیست ، توسعهی شهری ، فرآیند تحلیل سلسلهمراتبی ، سامانهی اطلاعات جغرافیایی (GIS).
|
