نام مقاله : مطالعه‌ی دقت پاسخ‌های سازه‌ایِ ساختمان‌ها با بهره‌گیری از مقیاس‌های شدتِ زمین‌لرزه‌ی اسکالر پیشرفته پدیدآورندگان : عبدالرحیم جلالی ، آرش اکبری‌حامد انتشاریافته در : نشریه‌ی «مهندسی عمران و محیط زیست» (شماره‌ی 3، پاییز 1393) شمار صفحه‌ها : 12 فرمت : PDF اندازه‌ی فایل : 668 کیلوبایت چکیده : مقیاس شدتِ زمین‌لرزه یکی از مشخصه‌های شتاب‌نگاشت‌هاست که شدتِ زمین‌لرزه را تعیین می‌کند. در این پژوهش دو گونه از مقیاس‌های شدتِ زمین‌لرزه‌ی اسکالر ارزیابی می‌شوند: تغییرمکانِ طیفیِ غیرارتجاعی (Sdi) و تغییرمکانِ طیفیِ غیرارتجاعی با ضریب مد بالاتر (IM1I&2E). این مقیاس‌ها برای ارزیابی کارکرد سازه‌ها زیر اثر زمین‌لرزه‌های معمولی و نزدیکِ گسل به کار می‌روند. همچنین، می‌توان این مقیاس‌ها را به‌عنوان ضریب مقیاسی برای شتاب‌نگاشت‌ها به کار بُرد. برای ارزیابی دقت پاسخ‌های محاسبه‌شده‌ی ساختمان‌ها زیر اثر زمین‌لرزه‌های نزدیکِ گسل، دو پارامتر «کفایت» و کارآیی» به کار می‌روند. هدف اصلی این مطالعه، بررسیِ کفایت و کارآییِ این مقیاس‌ها نسبت به پارامترهای نزدیکِ گسل، بزرگیِ زمین‌لرزه و فاصله تا گسل برای مدل‌های ساختمانی با سیستم‌های دوگانه و خمشی فولادی و بتنیِ 3، 9 و 20 طبقه می‌باشد. برای به انجام رساندنِ این بررسی، رکوردهای برگزیده‌ی نزدیکِ گسل، در راستای عمود بر گسل دوران داده می‌شوند. سپس مدل‌های دوبعدی با بهره‌گیری از روش تاریخچه‌ی زمانی غیرخطی تحلیل می‌شوند. در این بررسی، تغییرمکان نسبی به ارتفاع طبقه‌ی بیشینه، به‌عنوان پاسخ سازه‌ای در نظر گرفته می‌شود. پس از محاسبه‌ی مقیاس‌های شدتِ زمین‌لرزه، برای ارزیابی کفایت و کارآییِ آن‌ها به‌ترتیب از انحراف معیار پسماندها و پارامتری به نام p-value، که از تحلیل رگرسیون نتیجه می‌شوند، بهره‌گیری می‌شود. دستاوردهای بررسی نشان‌دهنده‌ی این نکته‌اند که برای افزایش دقت، این مقیاس‌ها باید با پارامتر دیگری به کار برده شوند. کلیدواژه‌ها : کارکرد (عملکرد)، کارآیی، کفایت، مقیاس شدتِ زمین‌لرزه‌ی اسکالر پیشرفته، زمین‌لرزه‌ی نزدیکِ گسل.
|
