■ نام مقاله: باغ بر بنیاد شاهنامه‌ی فردوسی
■ پدیدآورنده: احمدعلی فرزین ■ انتشاریافته در: ماه‌نامه‌ی «منظر» (شماره‌ی ۲۷، تابستان ۱۳۹۳) ■ زبان مقاله: پارسی ■ شمار صفحه‌ها: ۶ ■ فرمت: PDF ■ اندازه‌ی فایل: ۱.۱۲ مگابایت ■ چکیده : در بسیاری از داستان‌های شاهنامه‌ی فردوسی از باغ،کاخ، شهر، ایوان و شارسان یاد شده که سیمای نخستین آن‌ها در گذر زمان و دوران چندهزارساله دگرگونی‌هایی را پذیرفته است. این عناصر از محتوا و مفهومِ نخستین خود به دلایل و عواملی که پرداختن به آن در مجال این گفتار نیست، فاصله گرفته، یا با حفظ پاره‌ای از جزییات، معنای کارکردی و مفهومیِ آن رنگ باخته، اما هنوز نشانه‌هایی از جلوه‌های نخستینِ آن برجاست. به یاری پاره‌ای از گزارش‌ها در تاریخ باستان و ادبیات ایرانی می‌توان چهره‌ای از مفهوم شهر یا باغ را در ایران در دوران آغازین پیدایش آن در ذهن ترسیم کرد. در این جستار با اشاره‌ای به چند گواه از این دست، برای روشن‌کردن بهر کوچکی از آن پرداخته می‌شود. یکی از منابع اصیل ایرانی که می‌توان از آن به پیدایش باغ و چهره‌ی نخستین یا نزدیک به آن دست پیدا کرد، گفتارهای حکیم فردوسی در شاهنامه‌ی اوست. هرچند در این نامه‌ی نامور پاره‌ای از رویدادها با جزییاتِ تمام گفته شده و خواننده خود را میان کارزار می‌بیند، در بسیاری از جای‌ها دوران درازی را کوتاه و یا در پوششی نهان داشته که بر پژوهندگان است آن را از نهفت بیرون آورند و آشکار سازند. چه بسا گفتار فرزانه‌ی توس روشن است و سینه‌ی سینا می‌خواهد. ■ کلیدواژه‌ها : شاهنامه‌ی فردوسی، باغ، ایوان، کاخ، گلشن، آب روان. با کلیک بر روی تصویر، مطلبی دیگر مرتبط با موضوع، در دسترس شما خواهد بود.با کلیک بر روی تصویر، مطلبی دیگر مرتبط با موضوع، در دسترس شما خواهد بود.
|
