علی رحمان‌پور زنجانی اظهار کرد: همان‌گونه که برچسب مصرف انرژی در سیستم‌های مکانیکی مطرح بوده است، در حال حاضر نیز الزامی شدن اجرای برچسب انرژی برای ساختمان‌ها مطرح می‌شود و بر این اساس، از این پس ساختمان‌ها طبق نوع ساخت و طراحی، پایان‌کار دریافت کرده و در ارتباط با میزان مصرف انرژی، رتبه‌بندی می‌شوند.
وی، الزامی شدن اجرای برچسب انرژی ساختمان‌ها در کشور و قرار‌گیری آن در کنار شناسنامه فنی ساختمان را موجب تأثیرگذاری مطلوب این امر بر کیفیت ساختمان‌ها عنوان کرد و افزود: این کار در گذشته در حد تعهد گرفتن از سازندگان و مالکان ساختمان توسط شهرداری‌ها بوده و این در حالی است که تنها الزام‌آور بودن اجرای برچسب انرژی ساختمان، تعیین‌کننده کیفیت آن خواهد بود. این مدرس دانشگاه با بیان این‌که الزام‌آور بودن اجرای برچسب انرژی ساختمان موجب ضرورت ارزیابی ساختمان‌ها از لحاظ صرفه‌جویی مصرف انرژی در هنگام ارائه پایان‌کار خواهد شد، ادامه داد: توجه به نوع ساخت و نوع مصالح مصرفی موجب ایجاد رقابت در هنگام خرید و فروش ساختمان‌ها می‌شود. وی، الزام‌آور بودن اجرای برچسب انرژی ساختمان را نوعی ارزش‌گذاری برای بنا دانست و گفت: اجرای برچسب انرژی ساختمان موجب استفاده از مصالح استاندارد و مورد تأیید مراجع ذی‌صلاح، بیش از گذشته در بخش مسکن خواهد شد، ولی این در حالی است که متأسفانه بیش از 50 درصد مصالح موجود در بازار دارای استانداردهای لازم در زمینه کاهش مصرف انرژی نیستند. رحمان‌پور زنجانی با تأکید بر این‌که میزان مصالح ساختمانی موجود در بازار به‌منظور کاهش مصرف انرژی، پاسخ‌گوی نیاز جامعه نیست، تصریح کرد: بحث مهم دیگر در کاهش مصرف انرژی در ساختمان‌ها بحث نظارتی است که متأسفانه اهرم نظارتی قوی در این رابطه وجود ندارد، لذا الزامی شدن برچسب انرژی ساختمان‌ها تأثیر مطلوبی بر روند نظارت‌ها خواهد داشت. وی با بیان این‌که باید اطلاع‌رسانی بیشتری در رابطه با برچسب مصرف انرژی ساختمان‌ها صورت گیرد، یادآور شد: در این راستا ارایه فهرست تولیدکنندگان مصالح دارای استاندارد به فعالان عرصه ساختمان می‌تواند بسیار مطلوب و مثمرثمر باشد.
|
