با کلیک بر روی تصویر، مطلبی دیگر مرتبط با موضوع، در دسترس شما خواهد بود.
■ نام مقاله: تحلیل فضایی شاخص‌های رشد هوشمند شهری (مطالعه‌ی موردی: مناطق شهر اصفهان) ■ پدیدآورندگان: اصغر ضرابی ، حمید صابری ، جمال محمدی ، حمیدرضا وارثی ■ انتشاریافته در: نشریه‌ی «پژوهش‌های جغرافیای انسانی» (شماره‌ی ۷۷، پاییز ۱۳۹۰) ■ شمار صفحه‌ها: ۱۷ ■ فرمت: PDF ■ اندازه‌ی فایل: ۲۲۵ کیلوبایت ■ چکیده : هدف این مقاله بررسی و تحلیل فضایی شاخص‌های رشد هوشمند شهری و عوامل مؤثر بر آن از راه ۷۵ شاخص گوناگون (اجتماعی، اقتصادی، کالبدی و کاربری اراضی، زیست‌محیطی و دسترسی و ارتباطات) است. روش پژوهش تحلیلی و همبستگی است. برای تجزیه وتحلیل داده‌ها از مدل‌های کمّی برنامه‌ریزی، همچون تصمیم‌گیری‌های چندمعیاره‌ی تاپسیس، آنتروپی، ضریب پراکندگی، تحلیل خوشه‌ای و تحلیل رگرسیون بهره‌گیری شده است. بر پایه‌ی بررسی‌های انجام‌گرفته از میان چهارده منطقه‌ی شهرداری اصفهان، منطقه‌ی هشت در شاخص اجتماعی اقتصادی، منطقه‌ی پنج در شاخص کالبدی و کاربری اراضی، منطقه‌ی دو در شاخص زیست‌محیطی و منطقه‌ی سه در شاخص دسترسی و ارتباطات، رتبه‌ی نخست را به خود اختصاص داده‌اند. در شاخص تلفیقی رشد هوشمند شهری، منطقه‌ی پنج شهرداری به‌ترین حالت و منطقه‌ی چهارده بدترین وضعیّت را داشته است. استفاده از ضریب پراکندگی نشان می‌دهد در میان شاخص‌های گوناگون، بیش‌ترین میزان نابرابری در شاخص‌های کاربری اراضی و کالبدی و کم‌ترین میزان نابرابری در شاخص‌های اجتماعی ـ اقتصادی بوده است. برابر آزمون آماری انجام‌گرفته، میان شاخص‌های کالبدی و کاربری اراضی با شاخص‌های تلفیقی رشد هوشمند، همبستگی معنادار وجود دارد. نتایج حاصل از تحلیل «رگرسیون توأم» نشان می‌دهد از میان شاخص‌های چهارگانه، شاخص‌های کاربری اراضی و دسترسی و ارتباطات بیش‌ترین سطح معناداری در تبیین و پیش‌بینی رشد هوشمند شهری را دارند. ■ کلیدواژه‌ها : رتبه‌بندی، مناطق شهری، تاپسیس، شهر اصفهان، رشد هوشمند.
|
