ارزیابی معایب و مزایای احداث زیرگذر عابر پیاده به جای پل‌های روگذر
مرکز مطالعات و برنامه ریزی شهر تهران گزارش شماره 145 مهرماه 91 تهیه کنندگان: محمودصفارزاده سید رامتین باقری امیرروحی پدارم سعیدی زند الهام فلاح منشادی تصمیم‌گیری‌های کارشناسی و مطالعه شده به ویژه در رابطه با پروژه‌های احداث زیرساخت‌های گوناگون، عاملی تأثیرگذار درکاهش هزینه‌ها و استفاده بهینه از منابع محدود موجود می‌باشد. در زمینه پروژه‌های مربوط به حمل و نقل نیز انجام مطالعات مکفی پیش از اجرای پروژه‌های مختلف از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است به خصوص هنگامی که بحث انتخاب یک گزینه از میان گزینه‌های موجود به میان می‌آید. یکی از این موارد، تصمیم بر احداث پل روگذر یا زیرگذر عابر پیاده در قسمت‌هایی است که نیازمند احداث گذرگاه غیرهمسطح عابر پیاده می‌باشد. در این گزارش به بررسی ویژگی‌های گوناگون روگذرها و زیرگذرهای عابر پیاده در نقاط مختلف و سپس مقایسه آن‌ها پرداخته می‌شود. معیارهای گوناگونی نیز برای این بررسی، مد نظر قرار گرفت که اهم آن‌ها عبارتند از: هزینه احداث، هزینه تعمیر و نگهداری، احساس ایمنی، راحتی عبور برای راکبان دوچرخه و معلولین و سالمندان، ایجاد انگیزه برای عبور، امنیت عبور، ویژگی‌های زیبایی شناختی شهری، زمان و سهولت احداث و اثرات ترافیکی در زمان ساخت. پس از در نظر گرفتن همه عوامل تأثیرگذار (همراه با اختصاص وزن متناسب)، مشخص گردید که به طور کلی زیر گذر عابر پیاده با 51/3 امتیاز (وزنی) گزینه مناسب‌تری در مقایسه با روگذر با 57/2 امتیاز (وزنی) می‌باشد. این بدان معنا نیست که تمامی گذرگاه‌های غیرهمسطح عابر پیاده به صورت زیرگذر احداث گردد بلکه نشان می‌دهد که زیرگذر نیز می‌تواند گزینه مطرح برای انتخاب نوع گذرگاه‌های غیرهمسطح شهری باشد و ضروری است در مطالعات مقدماتی جهت احداث این گذرگاه‌ها توجه ویژه‌ای به زیرگذر شود. در پایان هم شرح دقیقی از مقررات و استانداردهای مربوط به احداث و اجرای زیرگذر داده شده است
|
