■ عنوان مقاله: ارزیابی لرزه‌ای ساختمان‌های جداسازی‌شده‌ی پایه تحت اثر زمین‌لرزه‌های حوزه‌ی نزدیک گسل
■ نویسندگان: سپیده حاصلی، مهدی پورشاء، حسین نخستین فعال ■ ارائه‌شده در: دهمین کنگره‌ی بین‌المللی مهندسی عمران، دانشکده مهندسی عمران دانشگاه تبریز، ۱۵ تا ۱۷ اردیبهشت ۱۳۹۴. ■ چکیده : جداسازی پایه‌ی لرزه‌ای یک سیستم استهلاک انرژی است که پاسخ‌های لرزه‌ای یک سازه همچون شتاب‌ها و دیریفت‌های طبقه را کاهش می‌دهد. جداساز لرزه‌ای با دور کردن زمان تناوب سازه از زمان تناوب غالب زمین‌لرزه‌ها، پاسخ سازه و در نتیجه آسیب‌های وارده را کاهش می‌دهد. از سویی، تاریخچه‌ی زمانی شتاب زمین‌لرزه‌های حوزه‌ی نزدیک گسل، محتوای فرکانسی بالایی دارد. تحریکات شدید این زلزله‌ها که با دامنه‌ی بزرگ، پریود بلند و تحریکات پالس‌گونه مشخص می‌شوند، جابه‌جایی‌های بزرگ در جداساز پدید می‌آورند. در این مطالعه، کوشیده شده که جداسازی پایه‌ی ساختمان‌ها به‌عنوان راه‌حلی برای حفاظت آن‌ها در برابر این‌گونه زمین‌لرزه‌ها بررسی شود و پاسخ‌های لرزه‌ای سازه‌های جداسازی‌شده، تحت اثر زلزله‌های حوزه‌ی نزدیک گسل، با بهره‌گیری از تحلیل‌های تاریخچه‌ی زمانی غیرخطی، سنجیده شود. همچنین، تاثیر مشخصات ویژه‌ی رکوردهای نزدیک گسل، شامل اثر جهت‌پذیری رو به جلو، پرتابی و بدون پالس روی عملکرد لرزه‌ای مدل‌ها بررسی می‌شود. ■ کلیدواژه‌ها : جداسازی پایه، زمین‌لرزه‌های حوزه‌ی نزدیک گسل، تحلیل دینامیکی غیرخطی، اثر پرتابی (Fling-Step)، تاثیر جهت‌پذیری رو به جلو (Forward-Directivity).
|
