نام مقاله : رابطه‌ی میان محیط کالبدی معماری با نشانه‌های اختلال بیش‌فعالی / نارسایی توجه در کودکانِ 6 تا 10ساله‌ی تهران پدیدآورندگان : شیرین اژده‌فر ، علی عمرانی‌پور انتشاریافته در : دوفصل‌نامه‌ی «مطالعات معماری ایران» (شماره‌ی 6، پاییز و زمستان 1393) شمار صفحه‌ها : 18 فرمت : PDF اندازه‌ی فایل : 1 مگابایت چکیده : اختلال بیش‌فعالی/ نارسایی توجه بخش شایان توجهی از بار اختلالات در دوران کودکی و نوجوانی را به خود اختصاص می‌دهد و با توجه به احتمال برجا ماندن تا بزرگ‌سالی و طولانی بودنِ دوره‌ی آن، اهمیتی بسیار دارد. روش‌هایی گوناگون برای درمان و کنترل این اختلال هست که رایج‌ترین آن‌ها دارو‌درمانی است. نقش تأثیرهای محیط زندگی افراد دارای اختلال، تا اندازه‌ی زیادی نادیده انگاشته شده و به‌خوبی بررسی نشده است. این پژوهش برای بررسی تأثیر مؤلفه‌های محیط کالبدیِ معماری بر شدتِ نشانه‌های اختلالِ بیش‌فعالی / نارسایی توجه در کودکان 6 تا 10ساله انجام گرفته است. با اعمال طرح نیمه‌آزمایشی از میان مراجعه‌کنندگان به یکی از مراکز مشاوره و خدمات روان‌شناسی در شهر تهران، 30 تن برگزیده و به‌صورت تصادفی ساده در دو گروه 15نفره‌ی آزمایش و کنترل جایگزین شدند. در آغاز از هر دو گروه با پرسش‌نامه‌ی کانرز، فرم والدین، پیش‌آزمون گرفته شد و پس از اعمال تغییراتی در محیط کالبدیِ خانه‌ی کودکانِ گروه آزمایش و انجام سفارش‌هایی در این راستا از سوی والدین، نزدیک به هشت هفته‌ی بعد، از هر دو گروه پس‌آزمون گرفته شد و نتایج با بهره‌گیری از تحلیل کواریانس (ANCOVA) با نرم‌افزار SPSS18 تحلیل شد. یافته‌های بررسی نشان داد که تغییر مؤلفه‌های محیط کالبدی، همچون «تراکم فضایی، ایجاد ارتباط دیداری و شنیداری با محیط بیرون و بهره‌مندی از نور طبیعی، ارتباط با فضای باز و سبز و انجام بازی‌های هدفمند و تکالیف درسی در فضای باز» باعث کاهش معنی‌دار شدت علایم بیش‌فعالی / نارسایی توجه در گروه آزمایش شد. با توجه به تفاوتِ معنی‌دار میان گروه‌های آزمایش و کنترل، می‌توان اذعان داشت که طراحی درست و اصولیِ مسکن و اهمیت دادن به کیفیت فضاهای خانه در کنار کمیت آن، ممکن است به کاهش نشانه‌های اختلال بیش‌فعالی/ نارسایی‌توجه در کودکان کمک کند. کلیدواژه‌ها : مؤلفه‌های محیط کالبدی، معماری مسکن، اختلال بیش‌فعالی / نارسایی توجه، تراکم فضایی، ارتباط دیداری و شنیداری با محیط بیرون.
|
