نام مقاله : فن‌آوری اطلاعات و سیر تحول آموزش مهندسی معماری پدیدآورندگان : محمدمهدی محمودی ، کتایون تقی‌زاده انتشاریافته در : «نشریه‌ی دانشکده‌ی فنی دانشگاه تهران» (شماره‌ی 2، دوره‌ی 43، زمستان 1388) شمار صفحه‌ها : 10 فرمت : PDF اندازه‌ی فایل : 364 کیلوبایت چکیده : افزایش تاثیر سامانه‌های ارتباطی بر زندگی انسان، بخشی جدانشدنی از آن است. امروزه در بسیاری از دانشگاه‌های جهان، از فن‌آوری اطلاعات برای انتقال دانش، با توجه به نامحدود و پایان‌ناپذیر بودن اطلاعات در آن، بهره‌گیری می‌شود. در جهان کنونی بهره جستن از فن‌آوری اطلاعات به‌عنوان ابزار طراحی، یکی از موضوعات بحث برانگیز در آموزش مهندسی معماری است. پرسش‌هایی مانند این که «به‌کارگیریِ رایانه چگونه در روند خلاقیت یا قابلیت حل مسائل طراحی تاثیرگذار خواهد بود؟» و این که «آیا معماران همه‌ی قابلیت‌های فن‌آوری اطلاعات را می‌پذیرند؟»، نیاز به پاسخ مناسب برای کاربردی شدنِ فن‌آوری اطلاعات در آموزش مهندسی معماری دارد. امروزه فن‌آوری اطلاعات در دفترهای معماری برای پرهیز از انجام کارهای تکراری به کار می‌رود؛ کارهایی که دربرگیرنده‌ی هیچ‌گونه نوآوری و آفرینشگری نیستند. می‌توان ادعا کرد که ابزار سنتی طراحی (راپید، قلم و ابزار راندو) برای رشد ایده‌ها نیرومند، اما برای ارائه‌ی این ایده‌ها ضعیف‌اند. ابزارهای فن‌آوری اطلاعات این توان درونی را دارند که طیف گسترده‌ای از راه‌کار‌ها را برای تولید و ارتباط ایده‌ها و پوشاندن فاصله‌ی میان دریافت و پذیرش و حتا قبول زبان نوینی که فاصله‌ی میان این دو را پل می‌زند، در اختیار دانشجویان معماری قرار دهند. در این مقاله نخست به بررسی روند تحول ابزار آموزش عملی در مهندسی معماری پرداخته می‌شود و سپس نقش ابزار فن‌آوری اطلاعات به‌عنوان ابزاری نوین تجزیه و تحلیل می‌شود، و سرانجام این دو روش (روش کلاسیک و روش بهره‌گیری از فن‌آوری اطلاعات) در آموزش درس‌های عملی مهندسی معماری مقایسه و نتایج آن بررسی می‌شوند. کلیدواژه‌ها : آموزش سنتی، طراحی اولیه (اسکیس)، فن‌آوری اطلاعات، مدل فیزیکی (ماکت)، مهندسی معماری.
|
