چگونگی بهره گیری از توده زمین در معماری بومی جهان ؛ به مثابه یکی از تکنیک های سرمایش ایستا در بنا
زهرا برزگر: پژوهشگر دکتری معماری دانشکده هنر و معماری. واحد علوم و تحقیقات تهران. دانشگاه آزاد اسلامی. تهران سید مجید مفیدی شمیرانی: عضو هیأت علمی دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران باغ نظر/ شماره پانزده / سال هفتم/ پاییز و زمستان 1389 منبع: www.SID.ir چکیده مقوله آسایش گرمایی و بطور خاص سرمایش از جمله مقولاتی است که به جهت نقشی که در مطلوب سازی محیط و بوم دارد، حائز اهمیت فراوان است. در واقع آسایش گرمایی عامل اصلی شکل دهنده معماری هر منطقه است. در یک سکونتگاه انسانی (به عنوان یک پدیده انسان ساخت) توجه به اقلیم با مکانیزم های سرمایش، گرمایش موجب افزایش احساس، آرامش، و ارتقای سطح زندگی و نهایتأ پایداری میگردد. علی رغم اهمیت این موضوع، در دوران اخیر موضوع توجه به اقلیم نادیده گرفته شده است. در واقع باید گفت در سال های اخیر، ساختن برای ساختن و نه سا ختن برای زیستن مجالی را برای توجه به مقولاتی مهم و عمیق همچون آسایش حرارتی، بدنه معماری، در معماری و شهرسازی باقی نگذاشته است
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
