با کلیک بر روی تصویر، مطلبی دیگر مرتبط با موضوع، در دسترس شما خواهد بود.
■ عنوان مقاله: اصول و مفاهیم توسعهی شهرى پایدار از دیدگاهى پدیدارشناختى ■ نویسنده: پروین پرتوى ■ انتشاریافته در: نشریهی علمی ـ پژوهشی «نامهی معماری و شهرسازی»، دورهی ۱، شمارهی ۲، تابستان و پاییز ۱۳۸۹. ■ چکیده : رویکردهاى نوین شهرسازى از جمله »برنامه ریزى اجتماعى « و »برنامه ریزى غیر اقلیدسى « در کنار جدیدترین تئوریهاى ارائه شده از جمله » تئورى انتقادى »، « تئورى پدیدار شناسى »، « تئورى اخلاقى » و »تئورى توسعه پایدار » همگی مؤید ضرورت نگرشى نوین به جهان هستى، انسانها، محیط و بالمآل معمارى و شهرسازى هستند. علیرغم تفاوتهایى در اصول و روشها، مىتوان توجه به مواردى چون اصول اخلاقى در مقابل منافع، اجتماع در مقابل فرد و کیفیت در مقابل کمیت را از اصول مشترک کلیه دیدگاههاى فوق دانست. لذا به نظر مىرسد که تحقق توسعه پایدار محلات و شهر، مستلزم چرخشى بنیادین در محتوا و رویه شهرسازى معاصر باشد. مقاله حاضر در پى بررسى و تحلیل اصول و مفاهیم توسعه پایدار شهرى از منظرى پدیدار شناختى است. از این رو با تکیه بر روشى توصیفى/ تحلیلى و با استفاده از تکنیک »مطالعات کتابخانها ى «، اصول پایها ى توسعه پایدار در بستر مفاهیم پایهاى پدیدارشناسى چون »بازگشت به خود اشیاء »، « سکنى گزینى »، « فضاى زیسته »، « حس مکان »، « معنى « و ... مورد بحث و بررسى قرار گرفته است. از مهمترین نتایج این مطالعه مىتوان به ضرورت توجه به حیات انسانى به عنوان شبکهاى تودرتو، ظریف و پیچیده از ارتباطهاى واقعى و سمبولیک و شناخت این شبکه روابط با تکیه بر پارادایمهاى تحقیق کمّى و کیفى، اجتناب از تلقى »فضا « به عنوان یک فضاى صرفاً هندسى، مقاومت در مقابل بهینه سازى و توجه به مطلوبیت، انسانیت و اداره پذیرى اندازههاى کوچک و در عین حال متمرکز به جاى رشد لجام گسیخته، ارتقاء شیوههای » تصمیم سازى « در سطوح گوناگون برنامه ریزى از طریق توجه به روابط انسان و محیط به شیوهها ى دیالکتیکى و مشروعیت بخشیدن به حضور و مشارکت مردم در طرحهاى شهرى اشاره نمود. ■ کلیدواژهها : پایدارى، پدیدارشناسى، اصول اخلاقى، جامعهگرایى، نگرش کیفى.
|
