٤٤ سال پیش در چنین روزی نخستین برجهای مسکونی تهران افتتاح شدند
آن روزها میشد ته شهر ایستاد و کوههای شمیران را تماشا کرد. آسمان هنوز خراش نخورده بود و سیمای تهران، شهری با خانههای کوتاه قد ساده بود، با حیاط و حوض و عطر شمعدانی. وقتی پای مهندسان به زمینهای بالای آب کرج باز شد، مردم نمیدانستند قرار است در زمینهای بهجتآباد، نخستین ساختمانهای بلندمرتبهی تهران از نوع مسکونیاش ساخته شوند. ماهها مهندسان و معماران، مدیران و مسئولانِ دولتی آمدند و رفتند و سرانجام ساخت آپارتمانهای نسل جدید در همین منطقه، یعنی زمینهای بالای خیابان کریمخان زند تا میدان ولیعصر نهایی شد. جانمایی نخستین بلندمرتبههای مسکونی، یعنی همین ساختمانهای بهجتآباد در این نقطه از تهران آن روزها، بیدلیل نبود. اواخر دهه ٤٠ یک تهران بود و یک بلوار الیزابت (همین بلوار کشاورز امروزی) و مهمترین مراکز خرید و سینماها و گردشگاههای پایتخت در همین محدوده مستقر بود. چندسال پیش از آنکه کلنگ احداث این ساختمانها در تهران بر زمین بخورد، اوایل دهه ٤٠، وزارت آبادانی و مسکن برای نخستینبار در ایران تاسیس شد. هدف اصلی از تشکیل این وزارتخانه «تهیه و اجرای طرحها و برنامههایی برای ایجاد مسکن» بود. همین قانون مسئولیت ساخت ساختمانهای موردنیاز سازمانهای دولتی را هم به همین وزارتخانه سپرد و درواقع دولت متولی اصلی توسعه شهری و بهویژه احداث ساختمانهای جدید شد؛ ساختمانهایی که قرار بود اینبار نه در سطح که در ارتفاع توسعه پیدا کنند؛ چالشی اجتماعی برای جامعه سنتی آنروزها که به زندگی در خانههای بزرگ، با حیاط و حوض و ماهی و شمعدانی عادت داشت. تصمیمگیری برای تغییرات در شهر تهران و تامین مسکن مورد نیاز شهروندان اگرچه از اوایل دهه ٤٠ آغاز شد، اما نخستین مجتمعهای مسکونی تهرانسال ٥٢ بود که به بهرهبرداری رسیدند. یکی در مرکز شهر و نزدیک میدان ولیعصر امروزی و دیگری در میانه خیابان ولیعصر و روبهروی پارک ساعی. داستان نخستین برجهای مسکونی تهران را در گزارش امروز بخش گزارشهای iiiwe بخوانید ...
|