مهندسان جوان چگونه به بازار کار وارد شوند؟
نبود تجربه کافی و نگذراندن دوره های کامل کارآموزی فنی از مهمترین مشکلات و معضلات فارغ التحصیلان رشته های فنی مهندسی است. در حالی که باید توجه داشت مهندسان بخصوص در حوزه ساخت و ساز مسئولیت سنگینی بر دوش دارند، زیرا محل سکونت شهروندان باید با ایمنی کامل ساخته شود که در صورت نبود تخصص و تجربه کافی این مهم تحقق نمی یابد. نظر اکثر کارشناسان امر بر این است که متاسفانه در حال حاضر مهندسی در دانشگاه ها جدی گرفته نمی شود. نبود کارگاه های فنی و عدم حضور کامل برخی اساتید و نداشتن ارتباط مدوام دانشجویان با اساتید و حتی تاسیس دانشگاه های مختلف بدون نظارت جدی بر کیفیت دروس دانشگاهی از جمله عوامل موثر بر ضعف تخصصی مهندسان جوان است. علاوه بر اینها زمان کارآموزی که برای دانشجویان فارغ التحصیل مهندسی تایید شده جدی گرفته نمی شود و دانشجویان فارغ التحصیل عملا از زیر بار دوره کارآموزی شانه خالی می کنند و پس از آن تنها با یک آزمون وارد حوزه نظام مهندسی و بازار کار می شوند. بدون اینکه توجه داشته باشند که با پذیرش این مسئولیت چه بار سنگینی را بر دوش می شکند و هر گونه اهمالی در کار چه عواقبی را در پی خواهد داشت. اما نداشتن تجربه لازم در زمان کار مشکلات عدیده ای را برای این مهندسان جوان بوجود می آورد و در صورت بروز هرگونه اتفاقی در ساخت و ساز، شورای انتظامی سازمان نظام مهندسی ساختمان تنها مهندس مورد نظر را می شناسد. به همین دلیل به نظر برخی از کارشناسان سپردن این مسئولیت سنگین بر دوش مهندسان جوان تازه فارغ التحصیل کار اصولی و درستی نمی باشد و این قانون که هر مهندسی تنها باگذشت سه سال از زمان فارغ التحصیلی شرایط دریافت کارت نظام مهندسی را دارد، نیاز به بررسی و بازبینی دارد. بهتر است که سه سابقه کار عملی و تجربی داشته باشند، که البته این مورد در شورای مرکزی مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. یکی از راه هایی که به نظر مناسب می آید، گذراندن دوره کارآموزی در کارگاه های تخصصی به هنگام تحصیل است، البته به شرطی که واقعا این دوره ها برگزار شود. این پتانسیل در حال حاضر وجود دارد و اگر در زمان تحصیل حتی 6 ماه دانشجوایان دوره کارآموزی تخصصی بگذارنند قطعا تاثیر گذار خواهد بود. راهکار دیگری که به نظر کارشناسان ذیربط مثمر ثمر خواهد بود، بحث سرباز مهندس است. همینطور که خیلی از سربازان در بخش های مختلف مشغول خدمت سربازی هستند، می توان این امکان را فراهم آورد که فارغ التحصیلان 7 رشته به صورت سرباز مهندس درخدمت وزارت راه و شهرسازی باشند و به صورت خاص زیر نظر مهندسان با تجربه ضمن گذراندن دوره سربازی، آموزش لازم و تجربه کافی را به دست آورند. در شرایط فعلی این کار امکان پذیر است، حتی این احتمال وجود دارد که مرحله دریافت پروانه زودتر از زمان مقرر صورت بگیرد. در گذشته اصول درستی در همه زمینه ها داشتیم که متاسفانه تعداد زیادی از آنها به دست فراموشی سپرده شده و در دام مدرنیسم افتاده است. اما یکی از اصول خوب قدیمی، رسم استاد و شاگردی است. یک مهندس جوان و کم تجربه به جای اینکه سه سال به حال خود رها شود و بعد از گذشت سه سال برای دریافت پروانه اقدام کند؛ از همان ابتدا زیر نظر مهندسانی که با تجربه هستند و پروانه اشتغال دارند دوره کارآموزی را بگذراند و به جای آن ظرفیت را افزایش دهند، همانند کارآموزان وکالت دادگستری که به مدت دو سال در کنار یک وکیل با تجربه مشغول کارآموزی هستند و پس از طی زمان مشخص نسبت به دریافت پروانه وکالت اقدام می کنند. در سازمان نظام مهندسی هم باید به همین روش عمل کرد. در حال حاضر بیشترین مشکل سازمان نظام مهندسی با مهندسان جوان و تازه فارغ التحصیل است، به این دلیل که بدون تجربه وارد بازار کار و نظارت می شوند و در نهایت هم خیلی از آنها به دلیل عدم تجربه کافی روانه شورای انتظامی می شوند. منبع: www.samair.ir
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
