هم‌افزایی شهرداری و نظام مهندسی، راه رسیدن به ساخت‌وساز باکیفیت
در پی برگزاری نشست مشترک معاونت مسکن و ساختمان وزارت راه و شهرسازی با تشکل‌های نظام مهندسی درباره‌ی بازنگری مبحث دوم مقررات ملی ساختمان، مهندس محسن بهرام‌غفاری در واکنش به اظهارات برخی از منتقدان مبنی بر این که شهرداری صلاحیت و سلامت اداری لازم برای اجرای امر نظارت و بازرسی را ندارد، گفت: «شهرداری و نظام مهندسی در اجرای مقررات ملی ساختمان به‌ترتیب دارای پتانسیل اقتدار قانونی و دانش فنی هستند؛ که در بازنگری مبحث دوم به دنبال آن هستیم و ایجاد هم‌افزایی در این زمینه، سبب افزایش کیفیت ساختمان می‌شود. بنابراین با این رویکرد بهتر است نظام مهندسی و شهرداری از خط و نشان کشیدن با یکدیگر دست بر دارند.» 
وی در توضیح این مطلب، با اشاره به اینکه تأکید سازمان‌های نظام مهندسی دارای قابلیت غنی و پیکره مهندسی پرتوان‌تر از دستگاه‌های دولتی هستند، در گفت‌وگو با صما اظهار داشت: «شهرداری‌های استان‌ها و شهرهای مختلف، مثلاً یک شهر متوسط 20هزار یا 100نفری، ممکن است دارای مهندسان معدودی باشند. این در حالی است که در همین شهرها، دفاتر نظام مهندسی وجود دارد که هریک حداقل 20 عضو دارند.» رییس پیشین سازمان نظام مهندسی ساختمان استان تهران ادامه داد: «بنابراین، بضاعت فنی سازمان نظام مهندسی ساختمان فنی و تخصصی است و از این حیث، وزنش از شهرداری‌ها بسیار سنگین‌تر است.» وی با بیان این که شهرداری نیز نوعی ارگان، نهاد یا سازمان رسمی کشوری است که اقتدار قانونی دارد، تصریح کرد: «وقتی مالکی بخواهد اقدام به ساخت‌وساز کند، از زمانی که بخواهد روی زمین مالک یا ملکی کلنگی به ساخت‌وساز بپردازد تا زمانی که بخواهد پایان‌کار دریافت کند، شهرداری حضور اقتداری دارد.» غفاری در عین حال تأکید کرد: «به عنوان مثال، مالک موظف است برای دریافت مجوز ساخت‌وساز، تمامی بوروکراسی‌‌های مربوطه نظیر دستور تهیه نقشه فاز یک، نقشه مهندسی، ارائه امضای استعلام تمامی دستگاه‌های مربوطه شامل زمین شهری، آتش‌نشانی، اداره آب و برق و... را به شهرداری ارائه دهد. در عین حال، اگر مالک در فرایند ساخت تخلفی انجام دهد، شهرداری می‌تواند از ادامه کار جلوگیری کند. بنابراین، شهرداری از اقتدار قانونی بسیاری برخوردار است.» وی با اشاره به اینکه تنها منبع اقتدار مشروع این نهاد قانون است، خاطرنشان ساخت: «البته شهرداری‌ها در عین حال که قدرت قانونی داردند، فاقد بضاعت‌های مهندسی و فنی هستند که این امر به‌خصوص در شهرهای کوچک به مراتب بیشتر است.» رییس بازنگری مبحث دوم مقررات ملی ساختمان خاطرنشان ساخت: «از طرفی، نظام مهندسی ساختمان دارای بضاعت فنی بسیار و فاقد اقتدار است و از سوی دیگر، شهرداری دارای اقتدار و قدرت قانونی و فاقد هر نوع بضاعت فنی است.» غفاری ادامه داد: «با این رویکرد، ما اگر قائل به ایجاد هم‌افزایی باشیم، باید بر این باور باشیم که این دو نهاد پتانسیل و آورده خود را با هم باید ترکیب کنند و به منظور اجرای مقررات ملی ساختمان شهرداری، اقتدار قانونی خود و نظام مهندسی بضاعت و دانش فنی خود را به میان آورد.» وی با بیان اینکه برای تحقق این هدف لازم است که شهرداری و نظام مهندسی اختلاف سلایق خود را حل کنند، گفت: «به منظور اجرای بهینه مقررات ملی ساختمان لازم است شهرداری و نظام مهندسی از شاخه و شانه کشیدن برای یکدیگر و مقابله به مثل ممانعت کنند و در مقابل، این دو پتانسیل‌های خود را به میان بیاورند؛ شاید به اندازه یک ارزن کیفیت ساختمان افزایش پیدا کند!» رییس پیشین سازمان نظام مهندسی ساختمان استان تهران ادامه داد: «اگر اقتدار قانونی سازمان شهرداری به همراه دانش فنی نظام ساختمان ترکیب شود، خروجی بسیار خوبی خواهد شد و نتیجه آن، افزایش کیفیت ساخت‌وساز خواهد بود.» وی با بیان این که بازنگری مبحث دوم مقرارت ملی ساختمان به دنبال آن است که از چنین ترکیبی برای اجرای بهینه مقررات ملی ساختمان بهره ببرد، تأکید کرد: «بنابراین، برخلاف آنچه مخالفان می‌گویند بازنگری مبحث دوم مقررات ملی ساختمان، به هیچ وجه به دنبال آن نیست که اختیارات شهرداری‌ها را به سود سازمان‌های نظام مهندسی مصادره کند.» غفاری ادامه داد: «هیچ‌یک از قوانین نظام مهندسی ساختمان به دنبال آن نیست که قابلیت و دانش فنی نظام مهندسی را انکار کند.» وی با اشاره به اینکه اگر توان فنی مهندسان و اقتدار قانونی شهرداری با یکدیگر ترکیب شود، هم‌افزایی بسیار خوبی برای اجرای مقررات ملی ساختمان ایجاد خواهد شد، گفت: «در صورت تحقق این امر، الگوی ساخت‌وساز ما مشابه الگوهای رایج بین‌المللی خواهد شد.» وی تأکید کرد: «بازنگری مبحث دوم مقررات ملی ساختمان به دنبال آن است که شهرداری را به سمتی ببرد که ملزم به استفاده از توان و دانش فنی مهندسان شود.»
|
