حسن شیخ بسیار زیبا و دلنشین...
گاهی دوستان نشانی از سایت موسیقی یا این جور چیزها می دهند که مارا به دنیایی از موسیقی راهنمایی می کنه. من این شیوه ساده که تک آهنگ انتخابی را همراه با ترانه منتشر کنیم بیش از هر چیز می پسندم. این کار مثله میوه دست چین می مونه که ارزش چندین و چند بار شنیدن را داره.
خانم اسفندیاری ممنون

حسن شیخ مهندس امیریاشار فیلا

این هم یکی از بهترین توصیفات فیلم جدایی نادر از سیمین بود که خوندم.. این جور که رفتار اجتماعی تتماشاچیان توصیف کردید این فیلم را فقط باید در سینما دید... چون مردم داخل سینما هم جزئی از این فیلم هستند.

حسن شیخ خیلی عالی بود

حسن شیخ با سلام فراوان به شما دوست عزیز. آقای شیخ


e-میل جالبی هاست، آقای سیمون بل، فرد بسیار مهمی است، و تمام نکاتی که ایشان اشاره کردند، صحیح است. این چیزی است که از مدتها پیش گفته شده (و گفته می شود). ولی به افرادی که حتا بسیار بهتر از آقای سیمون بل وضع شهرهای ایران را وصف کردنده اند برچسب غرب زدگی چسباندند شده.

این را دوست عزیز بدان که شهر را نه دولت، و نه معمارها می سازند. حتا نه شهرسازها : این روند فکری خود مردم، و منش ارتباط با محیط است که چیزهای را بوجود می آورد. این خود مردم و نحوه ارتباطشون با محیط است که به شما اجازه دیدن میدهن. آقای سیمون بل، نمی تواند با یک دید(گاه) از شهری در انگلستان، نحوه فکری مردم ما را که و روشی دیگر متن فکریشان نوشته شده است را با هم مقایسه کند. حتا اگر آقای مهمی باشد. من فکر میکنم دوست عزیز، باز دوباره دچار، لغزش شده باشید.
(به نظر من برای تبیین محیط زندگی بهتر است به این سوالات مهم پاسخ داده شود) مردم ایران چگونه فکر میکنند، برای چه چیز ارزش قائل میشوند ؟ مردم ایران با چه برداشتی، و از روی چه فکری اقدام به ساخت محیط خود میکنند ؟
این که ایران، تهران، اصفهان، لندن، پارس، توکیو، همانند نیستند، شکی نیست. نه باید هم باشند، چرا که نحوه ساختار فکری (نگرش و جهانبینی)، ارزشمندی نسبت به محیط با هم یک طور نیست. (و متفاوت است)

حمید نوایی ۲۸۰۲۲۰۱۱ پاریس

حسن شیخ آقای شیربان عزیز
درخت علم در داخل دانشگاه بارور می شود و ثمر آن نصیب همه مردم جامعه می شود. مثالی از رشته عمران به روشن شدن مطلب کمک می کند. اگر یک استاد عمران از دانشگاه از توکیو به اصفهان بیاید و در شیوه تهبه بتن اشکالاتی را ببیند، گفتگو با کدام یک از گروه های ذی نفع تاثیرگذارتر است: اساتید دانشگاه صنعتی گروه عمران، نظام مهندسی اصفهان یا با شهرداری اصفهان؟
قطعا وظیفه دانشگاه فراهم ساختن زمینه های غلمی برای مسئولین شهری است. حال اگر اساتید دانشگاه توان ارتباط موثر با صنعت یا شهرداری را ندارند، آن مساله دیگری است.

حسن شیخ و طنز راه خود را از میان ناملایمات باز می کند تا با زبان شیرین به ما حقایقی تلخ را نشان دهد ... ذهن خلاق و نکته سنج مهندس بصیری ستودنی است.

حسن شیخ بسیار ممنون. واقعا سایت عالیه

حسن شیخ جناب آقای صحافی پور در ارتباط با نظر شما سوالی ایجاد می شود. «مگر حاج غلامحسین با بقیه کسانی دارد که می آیند و می روند، چه تفاوتی دارد که وی را مقصر نمی دانید؟»

حسن شیخ خیلی زیبا و مفید.

حسن شیخ جناب آقای رابین صدیق پور نوشته شما وقایع دوران قاجار را زنده می کند. یاد ناصرالدین شاه بخیر که در جواب مردم مازنداران میگفت «فضولی است» یا به خواسته های مردم ساوه می گفت « مملکت صاحب دارد » یا در جواب عده ای جوان تحصیلکرده از فرنگ برگشته که می خواستند کلوب (باشگاه سیاسی) تاسیس کنند به نائب السلطنه می نوشت:
«جوانان معقول بسیار بسیار غلط کرده اند که ایجاد کلاب (club) می خواهند بکنند. اگر همچو کاری بکنند پدرشان را آتش خواهم زد.»
به هر دو "پدر هیئت مدیره" و "شاه قاجاری" گزینه هایی برای اصلاح و بهبود اوضاع پیشنهاد می شود و هر دوبا اتکا به زور و قدرت دوستان را از اطراف خود پراکنده می کنند. تفاوتی که وجود دارد در منش روحی این دو است که ناصرالدین شاه مملکت را از آن خود می دانست و دیگر نیازی به دروغ، تهمت و حرص نداشت. خود را دهاتی خطاب نمی کند بلکه از مرتبه بالاتر نگاه می کند و در بسیاری از موارد نیز برای تغییر اقدام می کرد. اگر هم خطایی از شاه سرمیزند و ایران عقب مانده نگه داشته می شد نه دنایت، بلکه از نادانی شاه بود.
داستان هیئت مدیره ای که ترسیم شد از این منظر چیز دیگری است. اینجا رییس به سازمان خودش فکر نمی کند، هدف سواحل نیلگون ایتالیا یا هم ان دور و اطراف است! شاید هم ادامه همان سنت پدرسالاری باشد که گفته شد. در هرحال نتیجه آن با نتیجه قاجارها نوفیری نمی کند: عقب ماندگی و عقب ماندگی!