مقالات   
 

 نمونه‌ای از رویکرد توسعه‌ی پایدار محله‌ای در تهران

این پژوهش به دنبال شناخت و آزمون رویکرد نوین محله‌محوری در نظام مدیریت نوین شهری، در یکی از محلات کلان‌شهر تهران است ...

ارسال کننده: امیر یاشار فیلا
تاریخ ارسال: دوشنبه 27 آذر 1396
برای دریافت فایلها باید از نرم افزار های ویژه دانلود استفاده نمایید. (برای اطلاعات بیشتر اینجا کلیک کنید)
این پژوهش به دنبال شناخت و آزمون رویکرد نوین محله‌محوری در نظام مدیریت نوین شهری، در یکی از محلات کلان‌شهر تهران بوده و از این رو، در چارچوب یک فرضیه، که تغییر بنیادیِ ساختارهای برنامه‌ریزی توسعه‌ی محلات شهری با تأکید بر نظام محله‌محوری می‌تواند به پایداری اکولوژیک، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی محلات تهران بینجامد، به نتایجی دست یافته است.

با کلیک بر روی تصویر، مطلبی دیگر، مرتبط با موضوع در دسترس شما خواهد بود.‌

نام مقاله : رویکرد توسعه‌ی پایدار محله‌ای در کلان‌شهر تهران
(موردپژوهی : محله‌ی بهار، منطقه‌ی ۷)

پدیدآورندگان : زهره فنی، فرید صارمی

چکیده :
توسعه‌ی محله‌ای در قالب فرآیندی مشارکتی، دموکراتیک و مردم‌محور، از چندین دهه‌ی گذشته در کشورهای توسعه‌یافته، به‌عنوان محور برنامه‌های توسعه‌ی پایدار شهری و مناطق کلان‌شهری مورد تأکید قرار گرفته است.
کلان‌شهر تهران با تنگناهای پرشماری در زمینه‌ی مدیریت بهینه‌ی سازمان فضایی شهر روبروست و رویکرد کنونی در مدیریت کلان و متمرکز آن، به‌علت متکی نبودن به سازوکارهای محلی، مشارکت مردم، نظام‌های پایدار اکولوژیک محلی و در نتیجه، ناتوانی از برآورده‌سازی نیازهای واقعی ساکنان، به توسعه‌ی پایدار شهری نینجامیده است.
به همین دلیل، توسعه‌ی محلات شهری نقطه‌ی آغازین توسعه‌ی مدیریت پایدار تهران شناخته شده است. هدف غایی رویکرد توسعه‌ی پایدار محله‌ای نیز مردم و تأمین نیازهای اولیه و اساسی آنان با توجه به محیط زندگی آن‌هاست.
این پژوهش با تأکید بر این هدف، به دنبال شناخت و آزمون رویکرد نوین محله‌محوری در نظام مدیریت نوین شهری، در یکی از محلات کلان‌شهر تهران بوده و از این رو، در چارچوب یک فرضیه، که تغییر بنیادیِ ساختارهای برنامه‌ریزی توسعه‌ی محلات شهری با تأکید بر نظام محله‌محوری می‌تواند به پایداری اکولوژیک، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی محلات تهران بینجامد، به نتایجی دست یافته است:
ناپایداری محلی در وضعیتِ کنونی، میزان شاخص وابستگی و تعلق‌خاطر محلی را به میزان گسترده در میان سکنه‌ی محله‌ی بهار پایین می‌آورد. کاهش این شاخص، موجب می‌شود احساس مسئولیت افراد محلی نسبت به برنامه‌های در دست اجرا و نیز طرح‌های آینده‌ی محله و به سخن بهتر، اهتمام برای افزایش و تعمیم شاخص کیفیت زندگی در بخش‌های گوناگونِ محله، رو به کاهش بگذارد.
بنابراین، سازوکارهای توسعه‌ی حاکم بر محله‌ی بهار هیچ‌گونه انطباقی با شرایط تحقق توسعه‌ی پایدار در سطح محلی ندارد و برنامه‌ریزی برای ایجاد تغییراتِ بنیادی در روند کنونی و حرکت به سوی پایداریِ محلی ضروری‌ست.
و معنا، محصول شهر

کلیدواژه‌ها :
مدیریت نوین شهری، سازمان فضایی شهر، رویکرد محله‌محور، کلان‌شهر تهران، ساختار برنامه‌ریزی، توسعه‌ی پایدار محله‌ای، محله‌ی بهـار.

 
 نظرات    
 
مهسا معتمد 14:00 چهارشنبه 17 مهر 1392
0
 مهسا معتمد
با تشکر از شما