عنوان مقاله: بررسی میزان انطباق فضایی نابرابری‌های اجتماعی ـ اقتصادی در نواحی هشت‌گانه شهر یزد
نویسندگان: محمدحسین سرایی، سمانه ایرجی انتشاریافته در : فصلنامه «اقتصاد و مدیریت شهری»، دوره‌ی ۴، شماره‌ی ۱۳، زمستان ۱۳۹۴. چکیده : روند شهری شدن در کشورهای در حال توسعه، با عدم‌تعادل‌های خدماتی، پراکنش جمعیت و رشد بی‌قواره شهری مواجه بوده است؛ به‌طوری که ناپایداری به‌وجود آمده از این رشد ناموزون، به شکل عدم‌تعادل‌های فضایی- اجتماعی با نمودهای فقر شهری، اسکان و اشتغال غیررسمی و آلودگیهای زیستی، نمایان شده است. تحقیق حاضر، به بررسی نابرابری‌های اجتماعی و فضایی موجود در مناطق و نواحی مختلف شهر یزد و چگونگی ارتباط آنها با یکدیگر پرداخته است. روش تحقیق، توصیفی- تحلیلی بوده و داده‌های لازم، از طریق روش کتابخانهای و عمدتاً با استفاده از اطلاعات طرح تفصیلی سال ۱۳۸۸ شهرستان یزد گردآوری شدهاند. رتبهبندی مناطق و نواحی شهر یزد از لحاظ توسعه اجتماعی، با استفاده از ۱۵ شاخص و با بهرهگیری از روش تاپسیس و تاکسونومی نشان داد که منطقه ۳ و ناحیه ۳-۲ در رتبه اول و منطقه ۲ و ناحیه ۲-۱، در رده آخر قرار گرفتهاند. انتخاب میانگین قیمت زمین به عنوان معیاری برای ارزیابی نابرابری اقتصادی میان نواحی مختلف شهر و مقایسه این شاخص با استفاده از آزمون ANOVA بیانگر این نکته بود که میان نواحی مختلف شهر یزد از این نظر تفاوت وجود دارد؛ به‌طوری که ناحیه ۳-۲ بالاترین ارزش و ناحیه ۱-۱ کمترین ارزش را به خود اختصاص داده‌اند. آزمون همبستگی بین میزان توسعه اجتماعی نواحی و ارزش زمین در آنها که با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون انجام شد، نشانگر رابطه معنادار و مثبت بین این دو متغیر بوده است. لذا ما شاهد افزایش ارزش زمین به موازات افزایش توسعه‌یافتگی اجتماعی در نواحی مختلف شهر یزد می‌باشیم. واژه‌های کلیدی : نابرابری اجتماعی، نابرابری اقتصادی، ارزش زمین، توسعه پایدار، شهر یزد.
|
