ـ نام مقاله : نوسازیِ بافت‌های فرسوده و ضرورت تغییر نگرش در تهیه و اجرای طرح‌های جامع و تفصیلی نمونه‌ی موردی : شهر اصفهان ـ پدیدآورنده : مسعود شفیعی دستجردی ـ چکیده : امروزه رویکرد جهانی به طرح‌های توسعه‌ی شهری، رویکرد مسأله‌محور برای حل مسائل شهری است و بی‌شک بافت‌های فرسوده‌ی شهر اصفهان یکی از مسائل اساسی و مهم این شهر است و شناخت و تحلیل این مسأله و ارائه‌ی راه‌کار در این زمینه، اصولاً از نتایج مورد انتظار طرح‌های توسعه‌ی شهری است. در این نوشتار، نخست با روش کتابخانه‌ای مختصری به بررسی طرح‌های توسعه‌ی شهری در ایران و مقایسه‌ی آن‌ها با طرح‌های توسعه‌ی شهریِ کشورهای توسعه‌یافته پرداخته شده، سپس با بررسی مدارک، اسناد و نقشه‌های طرح تجدیدنظر در طرح جامع (مصوب سال 1367)، و طرح تفصیلی شهر اصفهان (مصوب سال 1375) و طرح بازنگری در طرح تفصیلی شهر اصفهان (1390) با روش مقایسه‌ای، میزان تحقق‌پذیری طرح تفصیلی شهر اصفهان بررسی شده است. در پی این بررسی‌ها، با نگاهی به شمار پروانه‌های ساختمانی صادرشده از سوی شهرداری اصفهان در محدوده‌ی بافت‌های فرسوده‌ی این شهر در سال های 1386 تا 9ماه نخستِ سال 1390، میزان نوسازی بافت‌های فرسوده در این مدت تعیین شده است. سرانجام با تحلیل آمار به‌دست‌آمده و با بررسی شرح خدمات انجام مطالعات و تهیه‌ی طرح بازنگری در طرح تفصیلی شهر اصفهان، آشکار می‌شود که طرح‌های جامع و به تبع آن، طرح‌های تفصیلی شهر اصفهان، در زمینه‌ی نوسازی بافت‌های فرسوده‌ی این شهر ناکارآمد بوده‌اند و صرفاً در حد معرفی پهنه‌های نیازمند طرح‌های ویژه‌ی نوسازی و به‌سازی و تثبیت وضع موجود اقدام کرده‌اند. در پایان نیز بر چهار موضوع شامل «ظرفیت‌سازی وسرمایه‌ی اجتماعی»، «مفهوم فرآیند در تهیه و اجرای طرح‌های توسعه‌ی شهری»، «مدیران شهری و تحقق‌پذیری طرح‌های توسعه‌ی شهری» و «انجام مطالعات و تهیه‌ی طرح‌های ویژه‌ی نوسازی» برای برون‌رفت از وضعیت کنونی در راستای تحقق‌پذیری طرح‌های توسعه‌ی شهری و نوسازی بافت‌های فرسوده تأکید شده است. ـ کلیدواژه‌ها : طرح جامع ، طرح تفصیلی ، بافت فرسوده ، تحقق‌پذیری طرح‌های توسعه‌ی شهری. ـ به‌چاپ‌رسیده در : نشریه‌ی «باغ نظر» / شماره‌ی 24 / بهار 1392.
|
