نام مقاله: زیبایی در لبه‌ی توسعه؛ مواجهه‌ی شهر اردبیل با دریاچه‌ی شورابیل
پدیدآورندگان: احسان کرامتی، فیروز آرمون، یحیا خاتمی انتشاریافته در: مجله‌ی علمی ـ ترویجی «منظر»، دوره‌ی ۸، شماره‌ی ۳۷، زمستان ۱۳۹۵. چکیده : توسعه شتابان شهر در مسیر خود ناگزیر از تهاجم به طبیعت اطراف است این امر مجال تفکر پارادایمی و پرداختن به ابعاد مختلف در مکان گذار را نمی‌دهد. در هرلحظه از فرآیند توسعه، برآیند مابه‌ازای برخورد شهر و طبیعت، مکانی با ویژگی‌های زیباشناختی خاص است که شتابِ طرح‌های توسعه توان انطباق با ظرفیت‌های موجود را نمی‌دهد، در این هنگام وجهی از منظر- عمدتاً با غلبه زیبایی کارکردی و کالبدی- بر جنبه‌های دیگر پیشی می‌جوید. عرصه این توسعه، لبه شهر و طبیعت را به‌مثابه فضای میانجی متأثر از ویژگی و ارزش‌های هردوی آن‌ها تعریف می‌کند؛ استحاله این لبه، متأثر از روح زمان، خود را گاه در سویه‌هایی از تهاجم و تقابل و گاه تعامل و تبادل نشان می‌دهد. در این مقاله لبه گذار توسعه شهر اردبیل و برخورد آن با طبیعتِ دریاچه شورابیل در مقام تنهاترین دریاچه طبیعی داخل شهری ایران، از بعد زیباشناسی موردبررسی قرار می‌گیرد تا سمت‌و‌سوی آن در مطالعات طرح‌های شهری مشخص شود. می‌توان تأکید بر رویکرد کارکردی-کالبدی را در طرح‌های شهری اطراف دریاچه مشاهده کرد که با نادیده گرفتن ابعاد معنایی متأثر از تاریخ و ظرفیت طبیعی، نقش دریاچه را با مرکزیت قوی تفریحی مورد غفلت قرار می‌دهد. این در صورتی است که هرگونه مداخله و توسعه لبه باید همواره متوجه زیبایی یکپارچه باشد تا علاوه بر پاسخگویی به نیازهای کمی، از خلال مدیریت کیفیت و ظرفیت پنهان، نقش قلمروهای فضایی در سازمان شهر را در نظر گیرد. کلیدواژه‌ها : لبه‌ی توسعه، ظرفیت طبیعی، قلمرو فضایی، دریاچه‌ی شورابیل، شهر اردبیل.
|
