■ رصدخانه‌ی مراغه

به به...ممنون جناب مهندس

سپاسگزارم مهندس جان

عرض سلام درود بی پایان حضور دوست و همکار ارجمند جناب فیلا
خیلی ممنون که زحمت کشیدید و با ارائه این مقاله و روز نوشتتون اسم این شهر رو به زبان آوردید. جناب فیلا من امروز از دو جهت احساس غرور کردم:
اول اینکه در چنین شهری متولد و زندگی می کنم که با آوازه و تمدن و فرهنگ اصیل و کهن چند هزار ساله با منابع غنی از مادیات و معنویات در آمیخته هم، که با وجود آثار تاریخی چند صد ساله ای نظیر گنبد سرخ، برج مدور، گنبد کبود(مشهور به مقبره مادر هولاکو خان)، گنبد غفاریه، گوی برج(برج سبز)، رصد خانه، معبد مهر(مساجدی چون ملا رستم، معزالدین، زنجیرلی، آقا محمد تقی، شیخ تاج الدین و ... و نیز قلعه ضحاک و ده ها مرکز و بازار و سایر ابنیه تاریخی پر شده و به عنوان اولین پایتخت مستقل ایران زمین پس از ورود اسلام به ایران و نیز به عنوان اولین شهر ایران که بر مبنای موازین و اصول شهرسازی دوران های گذشته بنا نهاده شده با مردمانی خون گرم و مهمان نواز و نیز حفظ همان بافت شهری البته با کمی اختلاط ساخت و ساز های نوین و نیز رسم و رسومات خاص در تمامی اوضاع و شرایط ملی مذهبی و منابع غنی میوه جات و خشکبار نمونه جهانی و بسیاری ویژگیهای منحصر به فرد دیگر
دوم اینکه جناب عالی وقت گران مایه خود را جهت شناساندن این شهر صرف نمودید تا دوباره قلب تپنده علم نجوم جهان دیگر بار در سراسر وجود تک تکمان احساس شود.

جناب فیلا یادم هست 20 سال پیش که به رصد خانه رفته بودم خیلی از آثار ساخته شده خواجه نصیر الدین(ره) هنوز پا برجا بود ولی الآن دیگر خبری از آنچه که در عکسهای قدیمی می بینید نیست. بسیاری ار ادوات و تجهیزات و کتب معروف یا به دست دشمن اجنبی و افراد سود جو به سرقت رفته و در موزه های تاریخی دول غربی به نمایش در آمده و یا در اثر کم لطفی مسئولین دچار تخریب صد در صدی شده و از رصد خانه پدر علم نجوم چیزی جز همان سدس سنگی باقی نمانده.
سالهاست که یک پلاتاریوم بر روی سدس اجرا شده و وعده وعیدهای بسیاری مبنی بر باز سازی و احیای این رصدخانه شنیده ایم اما...
به امید روزی که خواجه نصیرالدینهای جوان که همان شور حال را در دل دارند دوباره این مکان را احیا کنند و به جهان اعلام کنند که این علم را مدیون تلاشهای آن فرهیخته بزرگوار و این سرزمین یعنی ایران هستند.
اگر قسمت باشه عکسهای جدید و با کیفیت تری از آنچه که هم اکنون بر جاست برایتان ارسال خواهم کرد.
مخلصم

ممنون

جالب بود
یه زمانی به نجوم خیلی علاقه داشتم.

مرسی

ممنونم از شما

شماره‌ی 225 ماهنامه‌ی «نجوم» منتشر شد.

در این شماره از «نجوم» که پرونده‌ی ویژه‌ای با نام و موضوع «نجوم در تاریخ» دارد،
دو ماجرای تاریخی در زمینه‌ی «تاریخ علم» روایت شده است: در مقاله‌ی «نخستین آشنایی ایرانیان با براهه و کپرنیک» به معرفی چگونگی راه یافتن نجوم نوین به ایران، و در نوشتار «رصدخانه‌ی بزرگ مراغه» به شرح این رصدخانه‌ی مهم تاریخی پرداخته شده است.
تصویرسازیِ واقع‌نما از رصدخانه‌ی مراغه، اینفوگرافی از نقش رصدخانه‌ی مراغه در جهان و همچنین توضیح و تصویر یکایکِ ابزارهای مهم این رصدخانه، از ویژگی‌های این مقاله است.
همچنین سیاوش صفاریان‌پور (مجری و تهیه‌کننده‌ی نام‌آشنای برنامه‌ی «آسمان شب» که اکنون عضو تحریریه‌ی «نجوم» است) با دکتر توفیق حیدرزاده، پژوهشگر تاریخ علم در UC ریورساید، به گفت‌وگو نشسته است.

آگاهی‌های بیش‌تر درباره‌ی این شماره از ماهنامه‌ی «نجوم» :

http://www.nojum.ir/fa/magazine/issue/default.aspx

http://www.nojum.ir/fa/events/1391/11/15/nojum-225.aspx


اشتراک ماهنامه‌ی«نجوم» :

http://www.nojum.ir/fa/magazine/subscribe/default.aspx

گفتنی‌ست، همچون چند شماره‌ی گذشته، این شماره‌ی «نجوم» از درگاه «آیتیونز» و برنامه‌ی کاربردیِ مجله (Majalleh application) نیز به‌صورت الکترونیکی نیز در دسترس است.