عنوان مقاله: بررسی تهدیدهای اکوسیستمی و مخاطرات زیست‌محیطی ناشی از کاهش آب دریاچه‌ی ارومیه
نویسندگان: فیصل بدوی، رسول اکبری انتشاریافته در: یازدهمین کنفرانس هیدرولیک ایران، آبان ماه ۱۹۳۱، دانشگاه ارومیه. چکیده : دریاچه ارومیه به عنوان بزرگترین دریاچه داخلی و دوّمین دریاچه شور دنیا، جزء تالابهای با اهمیّت بین المللی محسوب میشود که در اوایل دهه ۱۵۳۱ به عنوان پارک ملّی و در سال ۱۵۳۳ از سوی سازمان یونسکو به عنوان ذخیره گاه بیوسفر اعلام گردید. این دریاچه به لحاظ اقتصادی،اجتماعی، فرهنگی، حمل و نقل، بهرهبرداری از املاح، غنای تنوع زیستی، تعدیل اقلیم، توریسم و اکوتوریسم و زیستگاه سخت پوستی بنام آرتمیا ارومیانا حائز اهمیّت فراوان است. امّا متأسفانه در چند سال اخیر به دلیل تغییر شرایط اقلیمی و کم توجّهی به جنبه های زیست محیطی و دخالتهای بیرویه انسان در اکوسیستم دریاچه و عدم مدیریت صحیح و کارآمد، اکوسیستم این دریاچه با تهدیدات جدّی مواجه گردیده و وضعیت آن درحالت بحرانی قرار گرفته است. در این پژوهش با روش مطالعه توصیفی تحلیلی و استفاده از منابع کتابخانه ای و اسناد و مدارک موجود، مهمترین -مخاطرات انسانی و طبیعی ناشی از کاهش آب دریاچه ارومیه مورد بررسی قرار گرفته اند. نتایج این تحقیق نشان میدهد در صورت تداوم روند فعلی،مخاطرات انسانی و طبیعی ناشی از کاهش آب دریاچه، منطقه را با چالشی جدی مواجه خواهد ساخت و این بزرگترین نعمت طبیعی به بزرگترین فلاکت زیست محیطی تبدیل میشود. در پایان جهت کاستن از شدت بحران بوجود آمده راهکارها و پیشنهاداتی نیز ارائه گردیده است.
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
