■ نام مقاله: بررسی تأثیر نسبت آب به سیمان و پوزولان متاکائولن بر خوردگی میلگردها در بتن در شرایط پاشش در منطقه‌ی خلیج فارس
■ پدیدآورندگان: محمد شکرچی‌زاده، رایحه خاقانپور، محمد حسین تدین، عطیه فراهانی ■ انتشاریافته در: دوفصل‌نامه‌ی علمی ـ پژوهشی «تحقیقات بتن»، دوره‌ی ۸، شماره‌ی ۱، بهار و تابستان ۱۳۹۴. ■ چکیده : محیط‌های دریایی واقع در نواحی گرمسیر از جمله حاشیه خلیج فارس، به عنوان مخربترین محیط برای سازههای بتن مسلح شناخته شده‌اند. به طوری که سالانه بخش عظیمی از هزینه‌های نگهداری، تعمیر یا جایگزینی سازههای بتنآرمه به خسارات ناشی از خوردگی اختصاص مییابد. کیفیت بتن یکی از عوامل مهم و تعیین‌کننده خوردگی در این منطقه است. امروزه استفاده از پوزولان‌ها به عنوان یکی از راهکارهای بهبود کیفیت بتن مورد توجه قرار گرفته است. با توجه به این که شرایط رویارویی پاشش یکی از بحرانی‌ترین شرایط برای نفوذ یون کلر و خوردگی محسوب می‌شود، در این تحقیق، با قرار دادن آزمونه‌ها با نسبت آب به سیمان‌های مختلف و درصدهای مختلف پوزولان متاکائولن در منطقه پاشش و اندازه‌گیری سرعت خوردگی و پتانسیل نیم‌پیل توسط دستگاه گالواپالس به بررسی تاثیر این عوامل روی خوردگی میلگردها در طول ۳۲ ماه پرداخته شده است. نتایج نشان می‌دهد که در آزمونه با نسبت آب به سیمان کمتر، احتمال خوردگی کمتر خواهد بود. افزایش نسبت آب به سیمان از ۳۵/۰ تا ۴۵/۰ زمان شروع خوردگی را تا دو برابر کاهش می‌دهد. همچنین استفاده از متاکائولن سرعت خوردگی را تا دو برابر در مقایسه با آزمونه‌های بدون آن کاهش می‌دهد. ■ کلیدواژگان : دوام بتن، سرعت خوردگی، متاکائولن، نسبت آب به سیمان.
|
