■ نام مقاله: نظریه‌ی کاپولا و کاربرد آن در شناسایی الگوهای پیچیده‌ی رخدادهای لرزه‌ای آینده
■ پدیدآورندگان: مصطفی علامه‌زاده، رسول مظلوم ■ انتشاریافته در: نشریه‌ی «علوم و مهندسی زلزله»، دوره‌ی ۱، شماره‌ی ۱ (۱۳۹۳). ■ چکیده : پیشرفت‌های موجود در روشهای تحلیل پیش‌یابی زلزله‌ها، امکان ارزیابی مکان‌های پرخطر لرزه‌ای را با دقت زیاد توسط روشهای تحلیل گرافی پدید آورده‌اند. بررسی‌ها نشان می‌دهد که افزون بر شکل‌گیری خوشه‌های پرخطر لرزه‌ای، زمین شبکه‌ای پیچیده از زیرخوشه‌‌های به‌هم‌پیوسته پیش از یک زمین‌لرزه‌ی بزرگ را فراهم می‌آورد. در این پژوهش، برای مطالعه و شناسایی خوشه‌های پرخطر زمی‌لرزه‌های آینده از معیاری بر بنیاد کاپولا بهرهگیری شده است. یافته‌ها و نتیجه‌های به‌دست‌آمده نشان‌دهنده برتری این معیار نسبت به معیارهایی همانند شبکه‌های عصبی مصنوعی است. ارزیابی آماری رویدادهای موجود در کاتالوگ زمین‌لرزه‌های منطقه‌ای می‌تواند آگاهی‌های تازه از الگوهای مکانی زمین‌لرزه‌های مورد مطالعه یا خوشه‌هایی که نقش بیشتر و مهم‌تری در رخداد دارند، فراهم آورد. در این پژوهش برای تعیین بی‌هنجاری‌های پیش از رخداد زمین‌لرزه در ناحیه‌ی البرز و زاگرس از معیار کاپولا، که پایداری بیشتری نسبت به عوامل محیطی دارد، بهرهگیری شده است و عملکرد آن در یافتن شبیه‌سازی زمین‌لرزه‌های مشابه آینده را نمایان می‌سازد. این معیار پایداری بیشتری نسبت به نوفه دارد و توانایی بیشتری در تعیین ارتباط درونی میان شبکه‌ی مکانی زمین‌لرزه‌ها پیش از زلزله‌ی اصلی را خواهد داشت. ■ کلیدواژه‌ها : معیار کاپولا، خوشه‌های لرزه‌ای، شبکه‌های پیچیده، مکان‌های پرخطر لرزه‌ای.
|
