■ عنوان مقاله: ارزیابی عریانشدگی مصالح سنگی در رویههای بتن آسفالتی با روش‌های آزمایشگاهی
■ نویسندگان: علی عبدی، امیر کاووسی، مصطفی آدرسی، بابک میربها ■ انتشاریافته در: دوماهنامه‌ی علمی ـ پژوهشی «مهندسی عمران مدرس»، دوره‌ی ۱۷، شماره‌ی ۱، خرداد و تیر ۱۳۹۶. ■ چکیده : عریانشدگی مصالح سنگی یکی از خرابی‌های رویههای آسفالتی است که دقیقا به چسبندگی بین قیر و مصالح سنگی بستگی داشته و عامل اصلی پایداری و دوام آسفالت است. این خرابی میتواند زمینه را برای بروز سایر خرابیها فراهم نماید. هدف از انجام این پژوهش بررسی خرابی عریانشدگی در مخلوطهای آسفالتی، با تکیه بر عامل مصالح سنگی و انتخاب روشی مناسب برای کنترل و بررسی این معضل در شرایط آزمایشگاهی است. مطالعه موردی روی آزادراه زنجان قزوین که این پدیده در برخی از قطعات آن دیده شده است نشان داد که، از معدن مصالح سنگی قطعاتی که عریان شدگی در آنها شدیدتر از سایر قسمت‌ها بود، مصالح برای ساخت آسفالت انتخاب شد. با آزمایش‌های XRF و XRD استعداد عریانشدگی مصالح آزادراه به دلیل فزونی کانی سیلیس در آنها مشخص شد. با استفاده از روش طرح اختلاط مارشال نمونههای استوانهای بتن آسفالتی تهیه شدند. همچنین طبق استانداردAASHTO T۲۸۳-۸۵ دوام آنها در برابر عریانشدگی بررسی شد. در این روش نمونهها تحت آزمایش کشش غیرمستقیم قرار گرفتند؛ درصد عریانشدگی نمونهها نیز به وسیله‌ی آزمایش آب جوشان تخمین زده شد. برای پیشگیری از بروز این خرابی آهک هیدراته به عنوان بیشترین افزودنی ضدعریانشدگی شناسایی شده و چگونگی ارزیابی از راه آزمایش‌های بصری مانند آزمایش استاندارد آب جوشان و آزمایش‌های کمی از جمله آزمایش لاتمن اصلاح شده صورت گرفت. از این پژوهش نتیجه گرفتیم که چنانچه آهک هیدراته به عنوان مصالح فیلر در مخلوط به کار رود ۱- موجب تقلیل عریان شدگی شده و ۲- باعث افزایش انسجام، استحکام و دوام روسازی آسفالتی میشود. رویکرد ارائهشده به بهبود و اصلاح مخلوطهای بتنآسفالتی در برابر عریانشدگی منجر شد. ■ کلیدواژه‌ها : عریانشدگی، برهنگی مصالح، آسیب‌دیدگی رطوبتی، افزودنی‌های ضد عریانشدگی، آهک هیدراته.
|
