■ عنوان مقاله : مطالعه‌ی آزمایشگاهی هم‌بستگی میان نتایج روش‌های گوناگون در اندازه‌گیری مقاومت الکتریکی بتن
■ نویسندگان : حسن پارسیان، داوود مستوفی‌نژاد، محسن تدین ■ انتشاریافته در : فصلنامه‌ی علمی ـ پژوهشی «مهندسی عمران مدرس»، دوره‌ی ۱۶، شماره‌ی ۳، تابستان ۱۳۹۵. ■ چکیده : هدف این تحقیق،ارائه‌ی روابطی برای پیش بینی نتایج اندازه‌گیری مقاومت الکتریکی با روش استانداردASTM C۱۷۶۰ به کمک نتایج روش‌های دیگر است. روش طیف نگاری مقاومت ظاهری، رایج‌ترین در مطالعات آزمایشگاهی،روشASTM C۱۷۶۰،تنها مورد دارای دستور استاندارد، روش یک الکترودی، تکنیک جدیدی در اندازه‌گیری‌های کارگاهی و روش چهار الکترودی،متداول‌ترین روش کارگاهی است.به این منظور،۴۹ طرح مخلوط بتن با مقاومت‌های الکتریکی پایین تا بسیار بالا در نظر گرفته شده و برای هر طرح،۴ آزمونه‌ی استوانه‌ای و یک آزمونه‌ی دال مسلح ساخته شده و اندازه گیری مقاومت الکتریکی با روش‌های مذکور در سن۲۸ روزه انجام شده است. بررسی‌ها نشان می‌دهد که اختلاف قابل اغماضی بین نتایج روش‌های طیف نگاری مقاومت ظاهری وASTM C۱۷۶۰ وجود دارد؛ اما به طور معناداری، مقاومت‌های الکتریکی اندازه‌گیری شده با روشASTM C۱۷۶۰،کمی بیشتر از نتایج روش طیف نگاری مقاومت ظاهری در همان بتن است.در روش چهار الکترودی،عوامل متعددی از جمله عدم رعایت تناسب بین فاصله الکترودها و ابعاد سازه می‌تواند موجب بروز خطاهای سیستماتیکی در نتایج باشدکه به همین علت،نتایج اندازه گیری با این روش در حدود ۱۴۰ درصد از روش استاندارد بزرگ‌تر است.در روش یک الکترودی نیز به علت عدم وجود رابطه‌ی جامعی برای محاسبه‌ی ثابت سلول،ابتدا مقدار این ثابت در مقایسه با نتایج روش استاندارد به دست آمده و سپس مقادیر مقاومت ویژه‌ی الکتریکی محاسبه شده است.نتایج اندازه‌گیری مقاومت الکتریکی با این روش نیز اختلاف ناچیزی با روش استاندارد دارد.از آن‌جا که امکانات و شرایط اندازه‌گیری با روش استاندارد در همه‌ی پروژه‌ها فراهم نیست،دست‌آورد این تحقیق می‌تواند در پیش بینی آن از نتایج سایر روش‌ها موثر باشد. ■ کلیدواژه‌ها : مقاومت الکتریکی بتن، طیف‌نگاری مقاومت ظاهری، ASTMC1760، یک الکترودی، چهار الکترودی.
|
