■ عنوان مقاله: بررسی تأثیر بهینه‌سازی توپولوژی بر اساس قابلیت اعتماد در سازه‌های پیوسته
■ نویسندگان: میثم جوهری، بهروز احمدی ندوشن ■ ارائه‌شده در: دهمین کنگره‌ی بین‌المللی مهندسی عمران، دانشکده‌ی مهندسی عمران دانشگاه آذرآبادگان (تبریز)، ۱۵ تا ۱۷ اردیبهشت ۱۳۹۴. ■ چکیده : بهینه‌سازی توپولوژی براساس قابلیت اعتماد، ادغام تحلیل قابلیت اعتماد در مسائل بهینه‌سازی توپولوژی می‌باشد. به دلیل عدم‌قطعیت‌های ذاتی همچون بارگذاری خارجی، ویژگی‌های مصالح و کیفیت ساخت، نمونه‌های اولیه و محصولات تولیدشده، ممکن است عملکردهای ضروری مورد نیاز را ارضا نکنند. روش‌های بهینه‌سازی توپولوژی قطعی نمی‌توانند این عدم‌قطعیت‌ها را به شمار آورند؛ اما در بهینه‌سازی توپولوژی بر اساس قابلیت اعتماد، به منظور کم کردن امکان تنزل عملکرد در فرآیند تولید، هرکدام از این پارامترهای عدم‌قطعیت، به عنوان متغیر تصادفی انتخاب و قیود قابلیت اعتماد در یک فرمول‌بندی بهینه‌سازی اعمال می‌شود. در این مقاله، بهینه‌سازی توپولوژی براساس قابلیت اعتماد، در سازه‌های پیوسته اعمال می‌شود و تأثیر تحلیل قابلیت اعتماد در بهینه‌سازی توپولوژی سازه‌های پیوسته بررسی می‌شود و آشکار می‌گردد که بهینه‌سازی توپولوژی بر اساس قابلیت اعتماد، سازه‌های قابل‌اطمینان‌تری در مقایسه با بهینه‌سازی توپولوژی قطعی، با در نظرگرفتن وزن یکسان، ارائه می‌دهد. ■ کلیدواژه‌ها : بهینه‌سازی، بهینه‌سازی توپولوژی، تحلیل قابلیت اعتماد، سازه‌های پیوسته، تحلیل حساسیت، اعتمادپذیری.
|
