■ عنوان مقاله: مطالعه اثر شکل طیف زمین‌لرزه بر ظرفیت فروریزش سازه‌ها
■ نویسندگان: محسن گرامی، سجاد حیدری ■ انتشاریافته در: «پژوهشنامه‌ی زلزله‌شناسی و مهندسی زلزله»، سال هفدهم، شماره‌ی ۳-۴ (پیاپی ۶۶)، ۱۳۹۳. ■ چکیده : یکی از چالش های پیش رو در زمینه تحلیل دینامیکی سازه ها در سطح فروریزش انتخاب رکورد مناسب برای تحلیل تاریخچه زمانی سازه است. برای این منظور زمین لرزه انتخابی باید از زمین لرزه مورد استفاده در طراحی اولیه سازه شدیدتر باشد. انتظار می رود زمین لرزهای که موجب فروریزش ساختمانهای مدرن) سازه هایی که به دلیل نوع طراحی، دوره تناوب اصلی آنها قبل از فروریزش افزایش می یابد) میگردد، دارای بزرگای زیاد و حرکتهای شدید و ناگهانی باشد. تحقیقات اخیر نشان داده است که حرکتهای شدید زمین موجب ایجاد بیشینه مقدار در دوره تناوب های بلند شکل طیف (spectral shape) خواهد شد. یکی از روشهای موجود جهت محاسبه اثر شکل طیف، انتخاب یک مجموعه زمین لرزه بر اساس دوره تناوب اصلی ساختمان و مشخصات تحلیل خطر ساختگاه است. استفاده از این روش با چالش هایی همچون نیاز به انتخاب مجموعه های خاصی از زمین لرزه برای هر ساختمان رو به رو است. در این مقاله تلاش شده علاوه بر معرفی روش های موجود جهت اعمال اثر شکل طیف بر روی نتایج ظرفیت فروریزش، با ارائه مثال هایی ضمن مقایسه روش های مختلف مناسبترین روش معرفی گردد. ■ کلیدواژگان : شکل طیف، انتخاب زمین‌لرزه، اثر اپسیلون (Epsilon) و ارزیابی عملکرد ساختمان.
|
