■ عنوان مقاله: اثر محل بازشوی متمرکز در کاهش ظرفیت برشی دیوارهای برشی فولادی
■ نویسندگان: مجید قلهکی، محمد جلیل‌زاده افشاری ■ انتشاریافته در: نشریه‌ی علمی ـ پژوهشی «مهندسی عمران شریف»، دوره‌ی ۳۳.۲، شماره‌ی ۱.۲، بهار ۱۳۹۶. ■ چکیده : پتانسیل بالای دیوارهای برشی فولادی در جذب انرژی و شکل‌پذیری زیاد آنها باعث شده است که جهت تحمل بارهای جانبی، به ضخامت‌های بسیار کم به خصوص در طبقات فوقانی سازه نیاز داشته باشند، که در محاسبات گاهی به کسری از میلی‌متر می‌رسد. از آنجا که ممکن است ورق‌های فولادی با چنین ضخامت‌هایی در بازار موجود نباشد، استفاده از ورق با ضخامت بالاتر از نیاز طراحی، ولی با ایجاد بازشو برای کاهش سختی، یکی از راه حل‌های منطقی است. از سوی دیگر، وجود بازشو به لحاظ ملاحظات معماری نظیر تعبیه‌ی پنجره و نورگیری امری بدیهی و اجتناب‌ناپذیر است. در این نوشتار، ظرفیت برشی دیوار برشی فولادی در اثر وجود بازشو در نقاط مختلف، به کمک روش اجزاء محدود مورد بررسی قرار گرفته و درنهایت، رابطه‌ی نیمه تجربی و بی‌بُعدشده جهت تخمین دقیق میزان کاهش مقاومت دیوار با بازشو در هر نقطه‌ی دلخواهی از ورق ارائه شده است. ■ کلیدواژه‌ها : دیوار برشی فولادی، مقاومت حد کشسان، میدان کشش قطری، بازشو.
|
