با کلیک بر روی تصویر، مطلبی دیگر مرتبط با موضوع، در دسترس شما خواهد بود.
نام مقاله : بررسی انسان‌شناختی تنوع فضایی مطلوب از منظر ساکنان خانه‌های شهری تهران، البرز و قزوین پدیدآورندگان : ناصر فکوهی ، زهرا غزنویان انتشاریافته در : نشریه‌ی «پژوهش‌های انسان‌شناسی ایران» (دوره‌ی ۲، شماره‌ی ۲، پاییز و زمستان ۱۳۹۱) شمار صفحه‌ها : ۲۵ فرمت : PDF اندازه‌ی فایل : ۵۲۰ کیلوبایت چکیده : انسان‌شناسیِ فضای خانگی یکی از حوزه‌های نوینِ انسان‌شناسی فرهنگی است، که توجه خود را به خانه‌های عموم مردم و ارتباط آن‌ها با فرهنگ و نیازهای ساکنان‌شان معطوف می‌سازد. این پژوهش، در زیردامنه‌ی این حوزه از دانش، قصد بررسی شماری از خانه‌های شهریِ ایران را از دید ساکنان‌شان دارد؛ ساکنانی که عموماً در طراحی و ساختِ خانه‌ی خود مشارکتی نداشته‌اند و به همین دلیل، با شکافی میان انگاشت‌های مطلوب ذهنی و فضای واقعی روبه‌رو خواهند بود. پرسش بنیادین در این مقاله، چیستیِ گوناگونی فضایی مطلوب ساکنان و بررسی فضاهایی است که در اختیار دارند. به این منظور و با آغاز پیمایش از مفهوم «محیط‌های پاسخ‌ده» در ادبیات شهرسازی، تعریف هایدگر از سکونت و نیز آموزه‌های «ایموس راپاپورت» درباره‌ی ارتباط ذهن و فرهنگ با امرِ ساختن، مسأله صورت‌بندی و برای عملیاتی‌سازی پژوهش نیز، یک گروه خویشاوندی ساکن در استان‌های تهران، البرز و قزوین، برگزیده شدند. شش خانواده به همراه فضاهای تحت سکونت‌شان، با روش کیفی مورد مطالعه قرار گرفته‌اند. نتیجه‌ی پژوهش، تهیه‌ی الگویی فرهنگی برای گوناگونی یا تنوع فضایی است که نشان می‌دهد که خانه‌های ساخته‌شده در بازه‌ی سال‌های ۵۰ تا ۷۰ خورشیدی همچنان به‌لحاظ فرهنگی، پاسخ‌گوی نیازهای ساکنان‌شان هستند. در برابر، خانه‌های ساخته‌شده در دهه‌ی اخیر، که عموماً مهندسی‌ساز و دارای نقشه‌های طراحی هستند، مطلوبیتی به‌مراتب پایین‌تر دارند. کلیدواژه‌ها : معماری، فضای خانگی، مطلوبیت، تنوع فضایی، محیط‌های پاسخ‌ده، فرهنگ، انسان‌شناسی.
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
